Öyle ince, öyle cılız kalmıştı ki bu ruh bunca zamandır korunduğu duvarların arasında, şimdi ağaç yapraklarında belli belirsiz bir hışırtı olsa delip geçiyordu onu. Rüzgarın sesi bile zangır zangır bir titreyiş halinde geçmekteydi varlığından.
Sayfa 243 - İthaki Yayınları - 3. BaskıKitabı okudu
·
2 artı 1'leme
·57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.