Bir gün gideceğin belliydi
Belliydi hiç yoktan düşen göz yaşların
Bütün zamanların en kaybolduğu mısraların içinde saklanıyorum
Bütün bir korku odamdan uğulduyor
Pencereler korkuyla rüzgarların sesini
Kulağıma vuruyor
Ben uyku aleminin ince bir çizgisinde
Uyusam uyutmaz bir çığlığa dalıyorum
Bir gün gideceğin belliydi
Göz yaşların gitti ilk ellerimden
Tutamadım öptüm
İçimde yandı damlaların sıcak bir soluğun
Ayrılığa vurulmuş bir zincirdi
Kalbime sürgüyle vuruldu anlamadım
Öyleyse git dedi
Bir şeyler ve bir şarkı nede rahatlattı
İçimi “boşver boşver arkadaş başka bulursun “
Bir gün gideceği belliydi
Ve her bulduğum zaman seni
Belki bir yağmurda sırıl sıklam yalnızlığın kokusu belki de boş bir vagonda hiç aklımda yokken tanımadığım bir suretle
Karşımda ürkekçe oturup kaçamak bakışlarınla veda ederken buluyorum seni
Bir gün gideceği belliydi
Gözler yalan söyler
Ben inandım ve gözlerini bırakıp gitti.