*~●｡｡Vazgeçmek, uyumak, bu arada kalmış bilinci daha iyi ve melankolik şeylerle doldurmak ve beni tanımayan birisine sırlar fısıldamak!
Vazgeçmek, engin bir denizde gelgit olsam, kimsenin gerçekten de uyumadığı bir gecede gerçek kıyılara aksam!
Vazgeçmek, bilinmeyen ve dışsal olmak, ağaçların sallanan dalları, sesleri düşüşlerinden daha çok dikkat çekerek yavaşça düşen yapraklar, uzaktaki dağlardan fışkıran okyanus, gece vakti parklardaki belirsizlik, karanlığın doğal labirentlerinde ve sonsuz kıvrımlarında kayboluş!..
Vazgeçmek, sonlanmak ama başka bir şey olarak yaşamak: Bir kitabın sayfası, dağınık bir saçın püskülü, yarı açık bir pencere yanındaki bir bitkinin ürpertisi, yoldaki çakıllar üzerindeki alakasız adımlar, uykuya dalmakta olan köyden çıkan son duman, arabacının sabah erken saatte yol kenarına koyduğu kamçı...
Saçmalık, kafa karışıklığı, bilinçsizlik -yaşam olmayan her şey...
Sayfa 39 - Ayrıntı Yarınları çeviren Orhan TuncayKitabı okudu
·
165 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.