Biz ikimiz de ne iyiyiz, ne de kötü; iyilik ve kötülüğün ötesinde bulduk adamızı ve yeşil çayırımızı, yalnızca ikimiz! Tek başına bu nedenle bile birbirimizle iyi geçinmeliyiz.
Ve esastan sevmesekte birbirimizi, esastan sevmediğinde insan öfke duyması mı lazım karşısındakine?
Sana karşı iyi, hatta çoğu zaman fazla iyi davrandığımı bilirsin, bilgeliğini kıskanmamdır bunun nedeni. Ah, yok mu o bilgelik denilen harika yaşlı deli!
Bilgeliğin günün birinde kaçıp giderse senden, o zaman benim sevgim de terk eder seni çok geçmeden.
Sayfa 266Kitabı okudu
·
295 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.