Nietzsche, insanların karşısına bir fırsat çıktığında onu yakalaması gerektiğini anlayamıyor muydu? Ama bu "kutsal hayır" sözcüklerinde karmaşık bir şeyler olduğunu hissediyordu. " Bu adam, koca kara noktalarla özgün şimşek parıltılarından oluşan ilginç bir karışım" diye düşündü Breuer. Ve bir kez daha bu tuhaf adamın ona çok değerli bir şeyler vereceğini hissetti.