Ayşe Erkocaaslan: Artık ne torbasında ekmek kırıntısı, Ne matarasında dudaklarının izi; Öyle bir rûzigâr ki, Kendi gitti, İsmi bile kalmadı yadigar. Yalnız şu beyit kaldı, Kahve ocağında, el yazısıyla: "Ölüm Allahın emri, Ayrılık olmasaydı."

Artık ne torbasında ekmek kırıntısı, Ne matarasında dudaklarının izi; Öyle bir rûzigâr ki, Kendi gitti, İsmi bile kalmadı yadigar. Yalnız şu beyit kaldı, Kahve ocağında, el yazısıyla: "Ölüm Allahın emri, Ayrılık olmasaydı."