Seviyorum yurdumu, fakat tuhaf bir aşkla!
Mantığım yenemiyor bu sevgiyi.
Ne şan, satın alınmış kanla,
Ne kibirli bir güvenin erinci
Karanlık eskinin gizemli söylenceleri ne de
Sevinçli imgeler uyandırmıyor bende.
-Kendim de bilmem niçin- fakat seviyorum ben
Soğuk suskunluğunu yurdumun bozkırlarının,
Sınırsız dalgalanışını yurdumun ormanlarının
Ve taşmalarını nehirlerin, denizlere benzeyen.
Tutkunum sarsılmaya köy yollarında bir yaylıda
Ve usul bir bakışla delerek gölgesini gecenin,
İçimde bir han özlemi, rastlamaya şurda burda
Titreyen ışıklarına kederli köylerin.
Sayfa 49 - AnayurtKitabı okudu
·
118 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.