geçmişin zehrinden kurtulmak zordur. küçüklükten beri sana öğretilmiş şeylerden sıyrılmak, yıllardır bağlı kaldığın düşünceleri değiştirmek öyle büyük bir güç ister ki çoğu zaman bunun altında ezilirsin. Jude hem çok iyi anladığım hem de çok kızdığım bir karakter oldu. annesiz babasız büyümüş, daha çok küçük yaşta yaşamın acı gerçekleriyle yüzleşmiş biri. yaşadıklarını okumak bile bana bu denli ağır gelirken onun bunları yaşamış olması, tüm bu iğrençliklerin gerçekte de yaşanabiliyor olması düşündükçe beni mahvediyor. içini dökmesini istediğim, bazen bağırmasını ve karşı çıkmasını deli gibi istediğim biriydi. kendini, hayatını bu kadar değersiz görmesi geçmişinde izi olanların suçu ama sayfalar akıp gittikçe hep bir umutla bazı şeylerin farkına varmasını bekledim. özellikle en azından sevdiklerine karşı artık bu kadar kapalı olmamasını istedim. hem başardı hem başaramadı ama bu da onun için bir gelişmeydi. kitap dostluğun ne demek olduğunu öğretirken tam tersini de gösteriyor bizlere. şahsen JB'nin iyi bir arkadaş olduğunu düşünmüyorum, onu yine de seviyorum elbette ama ilk okuduğum kadar değil. çünkü gerçek bir dostun bu hareketleri sergilemesi mümkün değil, benim için karakterin bittiği nokta o iğrenç taklidiydi. yine zaman zaman onu anlayıp üzüldüğüm yerler oldu ama bundan öteye gidemedi benim için. bilen bilir kitaplara genelde hiçbir şey bilmeden başlarım bu da onlardan biriydi. keşke biraz araştırma yapsaydım dedim belki yine okurdum ama bazı şeylerin de bilincinde olurdum. değinmek istediğim bir konu da Williem ve Jude aşkı. bu aynı zamanda bu türde okuduğum ilk kitap oldu. zaman zaman içimin ısındığı ve okurken hoşuma giden kısımları oldu ama ben sadece dostlarken daha iyi olduklarını düşünüyorum. bu ilişkinin Jude'a iyi geldiği de kötü geldiği de oldu elbette birçok ilişki gibi. ve geçmişinden ötürü bazı şeyleri tahmin edebiliyordum ama açık ilişki yaşadıkları zamandan nefret ettim. Williem sevdiğim bir karakterdi ama maalesef ki o bölümleri okurken soğumamak elimde değildi. aşk, sevgi böyle bir şey değil benim görüşümce. birini gerçekten seviyorsan ondan başkasını düşünemez, arzulayamazsın. evet burada Jude ona izin verdiğini söylüyor -ki içten içe nasıl da üzüldüğünü anlıyoruz- buna bir şey diyemem. ama benim ilişki tanımımda buna yer yok ve görmezden gelemiyorum. kitap güzel ama fazlasıyla ağır bir kitap. okuduğum süreç sancılıydı benim için bu yüzden önerdiğimi söyleyemem okuyucuyu çok yoruyor ama merak ediyor ve okumak istiyorsanız da bu elbette sizin tercihiniz. yazım tarzı güzel, sade ve akıcı sadece yazar biraz da okuyucuyu nasıl daha çok üzebilirim der gibi, bir yerden sonra sinir bozucu olmaya başlıyor. bu kadar konuşmuşken hiç bıkmadan yıllardır anlatmam için uğraşan, sabredip bekleyen ve her daim yanımda olan dostuma da teşekkür ederek bitirmek istiyorum. her şeye rağmen kitabı daha iyi bir şekilde okuyabildiysem bunun sebebi en çok da sensin.

Değersiz Bir HayatHanya Yanagihara · Doğan Kitap · 20223,007 okunma

·

1 artı 1'leme

·

791 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gizem