"Derin..." dedi Berfu sessizce
"Efendim Berfu?"
"Benim bir suçum yok." dedi titreyen sesiyle,
"Yemin ederim sana."
Gözleri dolmuştu, dağınık turuncu saçlarının arasındaki yanakları kıpkırmızıydı.
"Biliyorum Berfu ya," dedim hüzünle.
"Biliyorum tabi ki. Ama ne döndüğünü de anlamıyorum işte. Bana bıraktığı not, sana bıraktığı hat, ne halt etti de gitti bu
çocuk başına ne geldi anlamıyorum! Kafayı yiyeceğim ya.''