Hayatın sıfır noktasında bir kadın: Fosforlu Cevriye. İstanbul'da Galata'da sokaklarda doğmuş ve büyümüş annesiyle babasını hiç tanımamış sokaklarda yaşayan bir kaldırım çiçeği. Tam anlamıyla feleğin çemberinden geçmiş, köprü altlarında harabelerde yatıp kalkan, insanca muamele görmemiş belki de bu yüzden kendisine insanca davranan adını bile bilmediği birine platonik bir aşkla bağlanmıştır. Çünkü o Cevriye'ye "siz" diye hitap eden ilk ve tek kişidir. Bütün bunlara rağmen yaşamayı seven kaderci bir anlayışla Tanrı'ya iman etmiş aşık olduktan sonra da yaşamı sorgulayan biraz saf, biraz deli dolu bir kızcağız. Suat Derviş, İstanbul'un ara sokaklarını çok iyi gözlemlenmiş. Baş kahramanımız bir sokak kadını olduğundan bol miktarda argo sözcük kullanmış. Bu kadar argo sözcüğe rağmen kitapta hiç küfür olmaması da anlatım açısından ayrıca güzel. Kitap birkaç defa filme uyarlanmış birinde Neriman Köksal, diğerinde Yeşilçam'ın Sultanı Türkan Şoray oynamış. Ben ikisini de seyretmedim. Kitabı okuyun, filmi seyredin, türküsünü de dinleyin. "Karakolda ayna var ayna var Kız kolunda damga var Gözlerinden bellidir Cevriyem Sende kara sevda var Moriye de fosforlum Sende kara sevda var Denizlerin kumuyum Balıkların puluyum Aç koynunu ben geldim Ben de Allah kuluyum Moriye de fosforlum Ben de Allah kuluyum"

Fosforlu CevriyeSuat Derviş · İthaki Yayınları · 20211,574 okunma

·

79 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tacettin Çetin