Ziyâeddîn Gümüşhânevî, 1847’de Şeyh Ahmed b. Süleyman el-Ervâdî tarafından Hâlidîliğe kabul edilmişti. Şeyh el-Ervâdî, Ayasofya’ya öğretim için gelmeden önce, Trablus (Suriye)’de Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretlerinin halifesiydi. Gümüşhânevî’nin tasavvufa intisâb etmesinden sonra, Hâlidîlik onun rehberliğinde hızla gelişmeler kaydetti. Cağaloğlu’nda bulunan Fatma Sultan Camîi’nde irşâda başladı. Osmanlı bürokrasisinde çok sayıda müridi oldu. 1875’te kurduğu tekke, Sultan II. Abdülhamid tarafından birkaç defa ziyaret edildi. Buna ek olarak Gümüşhânevî, diğer şeyhlerle pek görülmeyen çeşitli faaliyetlerde bulundu. Bunların en önde gelenleri, 1877’deki Osmanlı-Rus Savaşı’na müridleriye birlikte katılması, kendisi ve diğer şeyhlerin yazdığı eserleri yayınlaması ve bir de Trabzon, Rize, Of gibi bölgelerde kütüphaneler kurmasıdır ki, hiç şüphesiz, bu kültür ve eğitim faaliyetleri Şeyh Zeynullah’ın üzerinde etkili olmuştur.
Sayfa 225Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.