Bir ağaç gibiyiz hepimiz.
Köklerimiz var, herkes görmesede
Bu kökler heralde duygularımız.
O çok karmaşık dallı budaklı, en derinlerde.
Gizli saklı, bazen görünür bile.
Ta ki biri bizi köklerimizden söküp atana kadar...
Bazen çiceklerimiz olur.
neşemiz, sevinçimiz yani .
İyi yanlarımız belki de.
Bazen kara kış gelir bize.
Çiceklerimizi alır götürür .
Renklerimizi .
Bize özel ,bize güzel şeyleri.
Bir rüzgar getirir ,bir sel ,bir fırtına
Bittik sanarız .
Direnmeye çalışırız .
Sımsıkı tutunuruz.
Bir de bakarız ki kara kışlar geçmiş bile Hepimiz birer ağaç gibiyiz işte
Meyve verdiğimiz zaman taşlanırız elbette ki
Ama biz hep meyve vermeye devam etmeliyiz
Bu sadece kendimiz için sadece ve sadece
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.