Hermann Hesse Dünyadaki bütün görüntüler bir simge, her simge de açık bekleyen bir kapıdır;insanın ruhu hazırsa geçer kapıdan,dünyanın nabzının attığı o can evine ulaşabilir,senin ve benim,gündüzlerin ve gecelerin tek bir nesneye dönüştüğü yerdir burası.Hayatında bir an gelir,her insan kendini böyle açık bir kapı önünde bulur.(…)Ama karşısına çıkan kapıdan içeri giren,bu dünyanın güzel ve hoş görüntülerini verip karşılığında o vakte kadar ancak sezgilerde algılanmış içsel gerçeği elde etmeye yanaşan pek az kişi vardır.”
…diyor Hesse, İris masalında.Yaşam,insan ve sevmek üzerine yaptığım okumalar beni sanki bir eşikten geçirdi. Anne olmak,sonrasında okuduğum tüm kitaplar,en çok “Bırakmak”kitabında sevgi üzerine kazandığım birçok edinim ve en nihayetinde-şu anlık-#sevebilenmutludur ve #sevmesanatı ile noktaladığım yolculuğumda ardımda bir kapı kapandı ve yeni bir kapı açıldı. Kendini “mizantrop” olarak niteleyen ben,her insandaki her yaradılmıştaki ve kendimdeki mucizeyi “sevgiyle” kucaklamanın mucizesini ve huzurunu tattım.Duygu akışımı,hayat pencerimi değiştiren,özüm(üz)de var olanları bana hatırlatan bu okuma serüvenime çok minnet doluyum.
“Sevilmek mutluluk değildir.Sevmeye gelince,işte budur mutluluk.” diyor Hesse.(Erich Fromm da sevgiyi sevilmeden,sevilmeyi beklemeden sevmek olarak tanımlıyor.)Ve kitaba da adını veren,kitabın son öyküsü “Sevebilen Mutludur”da “Mutluluk sevgidir,başka bir şey değil.Sevebilen mutludur.” diyor.”Bütün bilgeliklerin temeli,mutluluğun ancak sevgi yoluyla ele geçirilebileceğidir.Dünyadaki varlığımızın tek amacı da budur,sadece mutlu olma yükümlüğü.Severse yani.” ve ekliyor:”Cennet bizim kendi içimizdedir.” diyor,”Cen-net bi-zim ken-di i-çi-miz-de-dir.” Öyle çarptı ki beni bu cümle,öyle doğru ki,üstüne söylenecek hiçbir şey yok…
Herman Hesse’den okuduğum ikinci kitap bu.Türler arasındaki sınır tanımazlığından bu kitabında çok hoşlandım. Bu kitap sohbet,hikâye,şiir ve özlü sözlerden müteşekkil.Ve bunların hepsini de aynı anda aynı yazının içinde yapıyor.Bende hayranlık uyandırdı bu özgürlüğü..
Kitabın bıraktığı tortu ise muazzam. Size en şiddetli önerilerimden biri olsun. İlk başlarda sizi zorlasa da, okudukça -takribi 70 sayfa sonra-çok seveceksiniz. Kalbinizde bıraktığı izle ve “sevgiyle” anacaksınız bu kitabı da Hesse’yi de..
