hafiften spoiler olabilir.
hepimiz kendimizi çıkmazda hissedebilir ve bir çıkış yolu arayabiliriz. Defne ilk başta anladığım okudukça ise bencilliğine inanamadığım bir karakter. hislerini elbette ki anlayabiliyorum ve üzülüyorum da ama yaptıkları asla affedilebilir şeyler değil. işler bu şekilde ilerlemek zorunda değildi kendi bencilliği yüzünden bir hayatı mahvetti. kitapta en çok sevdiğim karakter Mert oldu ve ona öyle çok üzülüyorum ki... başına gelenleri hiç hak etmedi. diğer karakterleri ise öyle çok sevdiğimi söyleyemem pek ısınamadım nedense, Ege biraz daha diğerlerinin üstünde benim için. Deniz için de aşırı üzüldüm keşke bazı şeyler çok farklı olabilseydi ama kitapta o kadar çok keşke var ki hangi birine üzüleceğini şaşırıyor insan. yine beklentisiz ve hiçbir şey bilmeden başlamıştım bu kitaba da arkadaşım okumamı istemese okur muydum, ne zaman okurdum bilmiyorum ama şu anda bu kitabı okumanın tüm sinir bozucu şeylere rağmen bana iyi geldiğini söyleyebilirim. öncelikle merak unsurunu diri tutan bir kitap en çok bu yanı hoşuma gitti, başından kalkmak zorunda olmasam bir oturuşta bitirebilirdim baya akıcıydı. sadece tek kitap olarak bitseydi daha iyi olabileceğini düşünüyorum, bu kurgu buna daha çok yakışırdı bence. kitabın sonunda gideremediğimiz soru işaretleriyle kalakalıyoruz en azından son sahnenin biraz daha devamını okuyabilseydik daha mutlu olurdum, tam da en heyecanlı yerde bitti umarım ikinci kitap bir an önce çıkar...
