"Seni seviyorum," dedi.
Ve o an askin ne ise yaradigini anladim.
Ask hayatta kalmana yardim ediyordu.
Anlam aramayı da unutturuyordu. Aramayı birakip hayatı yaşıyordun. Ask önemsedigin kisinin elini tutmak ve simdiki zamanda
yasamakti. Geçmis ve gelecek yalnizca mitti. Geçmis ölen şimdiki zamandi ve gelecek hiçbir zaman var olmayacakti, çünkü ona
ulastigimizda gelecek zaman simdiki zamana dönüsecekti. Simdiki
zaman sahip oldugumuz tek seydi. Sürekli devinen, sürekli degisen bir seydi simdiki zaman. Ve hercaiydi. Yakalamanin tek yolu gecip gitmesine izin vermek, onu serbest birakmakti.
Ben de biraktim.
Evrendeki her seyi biraktim.
Her seyi biraktim, Isobel'in elleri hariç.
Sayfa 214Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.