Birinci Meşrutiyet, Osmanlı İmparatorluğu'nda 23 Aralık 1876'da II. Hamid tarafından ilan edilen, anayasal monarşi rejiminin ilk dönemi. Bu dönemin anayasası Kanun-ı Esasi, yürütme organı padişah II. Hamid, yasama organı ise Meclis-i Umumi'dir.
İkinci Meşrutiyet, Osmanlı Anayasası'nın, 30 yıl askıda kaldıktan sonra, 23 Temmuz 1908'de yeniden ilan edilmesiyle başlayan ve 1 Kasım 1922'de saltanatın tasfiyesi ile sona eren dönemdir.
Üçüncü Meşrutiyet, hukukî olarak Büyük Millet Meclisi'nin 29 Ekim 1923 günü gerçekleşen oturumunda Mustafa Kemal'in hazırladığı Anayasa değişikliği teklifinin (teşkilat-ı esasiye) kabul edilmesiyle Meşruti Monarşi'den Cumhuriyet rejimine geçilmesiyle ilan edildi.
Lozan Anlaşması sonucu Türkiye Cumhuriyeti, Osmanlı Meşruti Monarşisi'nin devamı olarak kabul edildi. Ve Osmanlı'dan kalan borçlar devralındı. Lozan Antlaşması'nın kabulü için 1. Meclis feshedildi.