"Cesur Yeni Dünya" distopik bir romandır. Eser, başlangıçta zor okunuyor gibi görünebilir, ancak sizi alışılmadık bir dünyaya hazırlar. Bu dünya, bizim yaşadığımız dünyadan oldukça farklıdır. Sürekli bir mutluluk ve huzur hali vardır. Roman, insanların mutluluk, huzur ve refah içinde yaşadığı bir geleceği anlatır. Yaşlanma, hastalık, yoksulluk gibi sorunlar ortadan kalkmıştır ve insanlar belirli sınıflara ayrılmıştır. Her sınıf, belirli bir görev ve davranış kalıbı içinde yetiştirilir. Aile kavramı yoktur; çocuklar belirli kuluçkalar içinde üretilir ve uygun davranışlar sergileyecek şekilde şartlandırılır. Bu bireyler, kendi kimliklerinin farkında olmadıkları için gerçek anlamda "birey" olarak adlandırılamazlar. Bireysellik ve düşünme engellenir; bu dünya, tam anlamıyla bir toplumsal mühendislik ürünüdür. John, bu dünyaya aykırı bir figürdür. Kendisi bu toplumda yetişmemiştir ve bu dünyanın kurallarını sorgular. John, Linda tarafından yetiştirilmiş, ancak ne Cesur Yeni Dünya'ya ne de yetiştiği kabilenin ruhuna tam olarak ait olabilmiştir. İki tarafın da yabancısıdır ve "Vahşi" olarak adlandırılır. Roman, insanların mutluluk uğruna bireysellikten vazgeçtiği, özgürlüğün yerini şartlandırılmış bir refahın aldığı bir dünyayı tasvir eder. Huxley, bu dünya ile insanların kahramanlık, trajedi, güçlü duygular ve gerçek özgürlüğü kaybettiklerini gösterir. İnsanların düşünme ve sorgulama kapasiteleri bastırılmış, mutluluk adına her türlü bireysel hak ve özgürlükler feda edilmiştir. Mustafa Mond, bu düzenin büyük denetleyicisidir. Mond, bilimin ve sanatın kontrol altında tutulduğunu, çünkü bunların toplumsal istikrarı tehdit ettiğini söyler. İnsanlar mutluluk için yaratılmıştır ve düşünmek, sorgulamak, özgürlük gibi kavramlar bu düzenin dışında bırakılmıştır. George Orwell'ın "1984" romanında olduğu gibi, burada da bireyin özgürlüğü yerine sürekli bir mutluluk hali sunulmaktadır. John'un inzivaya çekilmesi, insanın kendini ve Tanrı'yı bulma çabası olarak yorumlanabilir. Ancak bu çaba bile sistem tarafından engellenir. Modern uygarlık, Tanrı'yı makinelere, bilime ve evrensel mutluluğa tercih etmiştir. Mustafa Mond'un sözleriyle, "Uygarlığın kahramanlık ya da yüceliğe ihtiyacı yoktur. Düzenli bir toplumda, hiç kimsenin kahraman ya da yüce olma fırsatı olmaz. Mutluluk için gerçek ve güzelliğin feda edilmesi gerekir." Romanın sonunda, John'un mutluluğu değil, acıyı, özgürlüğü ve gerçekliği seçmesi, Huxley'in bireyselliğin ve insan ruhunun önemine dair güçlü bir mesajıdır. Sonuç olarak, "Cesur Yeni Dünya", mutluluk ve istikrar adına bireyselliğin, özgürlüğün ve derin insani duyguların feda edildiği bir dünya sunar.