Gül
Dostum İbrahim "Dünyanın en güzel gülü henüz açmadı!" dediğinde ben onun bir gülistanda açacağını sanmıştım. Meğer o dikenler, diken yaraları, gözyaşları ve kan damlaları arasında açacakmış. Bir gül bu kadar mı zahmetli büyürdü? Güle kan rengini vermek bu kadar mı fedakârlık isterdi? Bir gülün etrafında bu kadar mı diken çok olurdu? Gül çağında, güle rengini veren kanlar böyle mi kızıla boyanırdı? Gülün rengi için kinler bu kadar mı ayrışırdı? Kan akıtanlar bir yanda, kanlarını akıtanlar diğer yanda. Ebû Cehiller, Ümeyyeler, Velidler ve Hattaboğlu Ömerlere karşı Ebû Bekirler, Osmanlar, Yasirler, Sümeyyeler ve Ammârlar...
Sayfa 208Kitabı okuyor
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.