Onları sevmek bir hata olabilir ama en azından da onlara acımak boynumuzun borcudur.Gün ışığını ömründe hiç görmemiş olan köre,doğanın seslerini hiç işitmemiş olan sağıra,ruhunu hiçbir zaman dile getiremeyen dilsize acıyorsunuz da,bir namus ve uyanma bahanesiyle o gönül körlüğüne,o ruh sağırlığına,o vicdan sesszliğine acımak istemiyorsunuz.
Sayfa 46Kitabı okuyor
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.