( niyə Azərbaycan dilində yazmırsan dedilər. Yazdım. ) Əlləri saçlarıma dolanardı adamın .. saçımın hər telini ayrı sevərdi... onun qoxusunu içinə çəkər cənnət qoxulum deyərdi... içimdə sözlərin verdiyi sevinc, üzümdə sevincin gülüşü, gözlərimdə gözünün parıltısı...Sənə vurulmuşam, adam.. toxunduğun hər bir əşyaya heyran qalıb həsəd ilə baxmışam.. gəzdiyin o yollara, güldüyün hər insana, dinlədiyin mahnılara belə paxıllığım tutur.. axı onlar sənə məndən daha yaxındırlar. Kaş ki, üzünə toxunan payız küləyi olaydım, kaş doğan günəşin teninə dəyən şüaları olaydım, kaş sənə nəfəs qədər yaxın olaydım.. vurulmuşam sənə.. gülərkən qısılıb parlayan gözlərinə, baxışlarına, qəlbimi isidən səsinə, yerişinə..nəfəs alıb verişinə..