Yiğitler birlikte kahkaha attılar, Köroğlu da güldü. Sonra da sazını aldı bağrına basıp şöyle söyledi:
Bana kara diyen dilber
Gözleri kara değil mi?
Yüzünü sevdiren gelin
Kaşların kara değil mi?
Beni kara diye yerme
Mevla'm yaratmış, hor germe
Ala göze siyah sürme
Çekilir, kara değil mi?
Köroğlu'num seni isterim
Seni koynumda beslerim
Yüzünü, güzel, göreyim
Zülüfün kara değil mi?