Gönderi

Kalemimden Dökülenler
Sonra insanlar en büyük depremi yaşadılar Kalplerinde sevgileri öldü, insanlık öldü, bebekler ,masumiyet öldü Bir para parçasına esir oldu özgürlük sandıkları dünyada Naif kalpler kırıldıkça çöplüğe dönüşüp katranlaştı Yaşamasaydım dedi insan sonra yadırgadı herkesi Aslında yadırgadıkça herkes gibi oldu Ve sonra sustu insanlık kıyamet koparttı sessiz çığlıklar Sahi sur muydu üfürülen böylesine bir azap insanlık mutlu muydu? Olsundu bin yaşasındı bana dokunmayan yılan diye düşündü insan Cellattı hepsi minik bir elin, gözyaşını kömür karası elleriyle silen bir adamın Ya da saçları katranlaşmış bir kadının Sahi size soruyorum insanlık neydi ? Biri anlatsın bana bu masalı dinlemek istiyorum !..
·
64 görüntüleme
Tekin DEĞİL okurunun profil resmi
İnsanlık bir mülteci çocuğun cesedinin karaya vurduğu yerde boğuldu.. İnsanlık suriye de bombalanan bir evin, anne babasının ölüsünun yanında ağlayan bebegin olduğu yerde öldü.. Insanlık, bir kara parçasında açlıktan kıvranırken bir siyahi, akbabalarin onu yemesini kameraya alan fotoğrafçı ödül alırken öldü.. Şimdi tüm denizler ve karalar hatta kainat bile İNSANLIK nerde diye haykırırken.. İnsanlığın ölüsü karaya vurdu boğulduğu yerden.. Gömmedikleri için, hala insanlık var sanıyoruz..
Bir Şairin Dürtüleri okurunun profil resmi
İnsan olmanın Dini Dili Irkı olmaz... İnsan olmak bu İnsanlıkta; bu 3 maddeye karşı empati kurarak, başkasınin acısını tatlısını anlayarak yaşamak olsa gerek.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.