Merak ettigim ve hakkinda çokça yorum okuduğum bir kitapti bu. Karamsar bir bakış açısı taşıdığı soylencesini çokça işittim. Ben karamsarliktan öte şeyler olduğunu düşünüyorum bu uzun metinde. Sanki daha da derinlerine insem altından nazizm çıkacak gibi duruyor. Insanlarin dunyaya verdikleri zararlar ve acimasizliklari, ahmakliklari uzerinde hemfikir olabilirim ama insan fazlaligini vurgulayip durmasi ve bunun çözümünun ölümde oldugunu savunan bir bakış açısı fazlaca geliyor yine de. Zaten yazar da düşüncelerinin gayri insani/gayri ahlaki karsilanabilecegini vurguluyor ama buna ragmen tek çıkışın yok etmekte/yok olmakta oldugunu ısrarla savunuyor. Öjeni ye inandığı açık ama tüm bahsettigi kaos, yıkım ve ölüm ortaminda doğru (!) ayristirmanin nasil yapilacagindan bahsetmemis. Sanki ölüm melegi gelecek ve ayristirmayi ( hayatta kalacak olan nadirler ve kalmamasi gerekenler diye) yapacak (??). Yarattigi hayali dunyasinda bunun da cevabini bulabilmeyi umardim. Kitabin başlangıcında yer alan Albert Caraco'ya ait kisa özgeçmiş bana daha çarpıcı geldi. Bu ozgecmis ışığında okuyor insan kitabi biraz da. Bu da metine yaklaşım ve bakış açısını etkiliyor. Kitap nasil okunmalı? Özgeçmiş dikkate alinmadan okunmali belki de ilk olarak. Çünkü okuduktan sonra etkisine girmemek mümkün degil. Cok guzel bakış açıları da var metin de. Ölüme bu kadar bağlı ve inancli olmasa cok daha dogurgan olabilecegini düşünüyorum. Ama bu da Caraco'ya ters bir durum. Uretmek ve cogaltmaya karşı bir yaklaşıma da sahip çünkü. Kısır bir metin bence. Ben yeryuzune ait görüşler barindiran bir kişiden ziyade acı çeken bir ruh gordum Kaos'un kutsal kitabinda. Elbette ölüm kaçınılmaz olandir ama içine atlanilmasi gereken olduğunu, yaşamı ölümle kutsamayi nasıl dusunsel dunyamizda var edebiliriz ki? Kaos değil paradokstur bu.

Kaos'un Kutsal KitabıAlbert Caraco · Sel Yayınları · 20162,199 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülhan Akın