Kendimi,huzursuzluk arayan,karışık işleri çözmekten hoşlanan bir adam sanıyordum.İnsanlara ancak mutlak huzursuzluğun bir şeyler yaptıracağını ve huzurun ölüm gibi bir şey olduğunu düşünüyordum.
Yanılmışım.Gerçekten çok huzur uyuşturabilir;ama gereksiz huzursuzluklar aynı derecede zararlı olmaz mı? Sonra huzur ayaklarını uzatıp yatmak ve hiçbir şey düşünmemek demek değildir.İnsan en hareketli ve yorucu devresinde bile huzur içinde olabilir.Bu düşüncelerimi her zaman söylediğim şu cümle ile belki özetleyebilirim: "Kendini halletmeyen insan kendi dışında hiçbirşeyi halledemez".