"İbrahim'in başına geleni hala hatırlıyorum, tanrı onu sınamak için oğlu İshak'ı öldürmesini emretti,bence, eğer efendi kendisine inanan kişilere güvenmiyorsa, bu durumda bu kişiler neden Efendi'ye inanması, anlayamıyorum."
Saramago'yu ilk kez okuyorum. Saramago serisine bu kitapla başladım.
İlkin, kitap şekil açısından farklı. Konuşmalar arasında geçişler yok. Tüm konuşmalar ve anlatılar uzun paragraflarda peş peşe dizilmiş. Orijinal kitapta da böyle mi bilmiyorum.
İkincisi, konu olarak farklı. Tanrıyı, dini konuları kendi kurgusuyla yoğurmuş. Tüm pemgamberleri aynı tencerede kendi heyulasıyla pişirmiş. Kafasındaki tanrıyı bir şey bilmez, haksızlık eden bir adam gibi anlatmış.
Okunmalı mı?
Farklı görüşlere açık biriyim. Bu yüzden, bana olumlu anlamda bana bir katkısı olmasa bile, Samaragoyu ve farklı görüşteki insanların düşüncelerini bilmek adına okuyorum. Bakalım diğer kitapları da bu tarz mı?
Nobel ödülleri kimlere verilmiş, bilelim.
