İçerde ve Dışarda, Eşiğinde Kaldığım Kapılara..
Bir kapının girişinde başlar her şey ve bir kapının çıkışında. Bir eşikte yani. Hal böyleyken kapıları nasıl yazmam ben..
Ben, kapıları ve pencereleri severim. Tekrar tekrar severim hemde. Mardin'de bir kapı fotoğrafı görmüştüm. Üzerinde "neden eve dönmekten ibarettir hayat" yazılı. Daha öncede bu kapıdan bahsetmişliğim vardır. Tekrara
··
66 görüntüleme
Sen ne çok şey biliyorsun güzel kız. Sen bildiğini de paylaşıyorsundur kesin. Yumak yumak mı yapıyorsun onları önce? Sonra her milimine üflüyor musun sıcacık. Aslında kızgın. Dayanamaz o yumak işte. İncelir de incelir. İpek'e döner. Öyle oluyor di mi? Sonra o ipekten bir destan. Bukle bukle altın varaklı. İşte onu örttün gidenin tabutuna değil mi? İyi ettin. Utanan ne o ipek şal ne de sen, utanan bir rüzgardı bir de gidendi. Hep böyle olur.
İpekcik yüreğine sağlık.
1 önceki yanıtı göster
İçim rahatladı bu yorumdan :)) böyle düşünmemiştim aslında. Tabutun dışını da bilirim, çocukluk muzırluğumdan içinide :D bu da ayrı bir hikaye olsun iyi hatırlattınız. Velev ki bir tabut varsa orta da bende üzerine bir şey örtüp yolladıysam "oh olsun" aferin bana :D
3 sonraki yanıtı göster
Her insanın bir kayıp parçası olmalı bu alıp götüren yazıda. Ilk başta aklıma Barfi filmindeki o saati geri alış sahnesi geldi, sonra Ezidilerin o hayranlık dolu çemberi canlandı gözümde. Ve Mardin ki Ezidi kültürünün en güzel yaşanmış canlı hatıraları da o topraklarda. Ve Ahmet Kaya Yollarına baka baka. Yüreğinize sağlık İpek Hanım...
Keşke her şey o filmdeki saati geri alma sahnesi gibi olsa. Nazikçe onarabilsek kırdıklarımızı, kırıldıklarımızı :) Teşekkür ederim
6 sonraki yanıtı göster
Böyle yazarak yüreksizleri, cesaret yoksunu zavallıları korkutuyorsun bayılıyorum tarzına. Defalarca okuyorum sindire sindire.. Zamanın o kadar bol ki, sen bekle.. Mutluluk umduğundan çok daha yakın...Yüreğine sağlık İpek kız...
"Şimdi, kendimi bir öğretmen olarak hayal ettiğim günlerin eşiğinde hissediyorum." Diye yazmıştım aylar önce ve ben o eşikten ıçeri girdiğimi sanıyordum oysaki hep o eşikten bakan binlerce öğretmenden biriydim. Hayat garip efendim güzel manzaralı eşiklerde bekletir de ıçeri almaz... Beklemek ve izlemek ise bizler için mutluluk sebebi lakin hayat bilmez bunu...
Ben gibi sabırsız olmadıktan sonra eşikler güzel esasen.. Güzel eşiklerden bakabilmemiz dileğiyle.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.