İthaki Bilimkurgu Klasikleri serisinden okuduğum 13. kitap oldu. Yazarı olan Robert A. Heinlein ile de ilk tanışmamdı. Heinlein ile ilgili birkaç küçük araştırma yaptığımda kendisinin "bilimkurgunun dekanı" olarak da tanındığını öğrendim ve 1975 yılında verilmeye başlayan Bilimkurgunun Büyük Üstatları ödülünün de ilk kazananıymış. Kitap, insanoğlunun başka gezegenlerde koloniler kurduğu ve karşılarına çıkan diğer rakip türlerle savaştığı bir gelecek zaman diliminde orduya yazılan on sekiz yaşındaki Juan Rico'nun başından geçenleri konu almaktadır. On sekiz yaşındaki bir gencin, orduya yazılış hikayesi ve ordunun içerisinde başından geçenleri Juan Rico'nun anıları şeklinde okuyucuya aktarmayı seçmiş yazar. Bence çok da doğru bir karar vermiş. Böylece kitap daha gerçekçi bir hal almış. Bu kitabı okumak için azami ölçüde bir askeri bilgiye sahip olmak gerekiyor. Sıfır askeri bilgiyle kitabı okumak bir hayli zor, anlamak ise neredeyse imkansız... Mesela, bir kadın okuyucu olsaydım kitabı muhtemelen yarım bırakırdım. Çünkü uzun askeri tabirler ve bir kadın için sıkıcı askeri konuşmalar yer alıyor kitabın içerisinde. Ben askerliği bir terör bölgesinde yapmıştım. 6 aylık kısa dönem askerdim. Ve bu 6 aylık süre içerisinde çarşı iznine hiç çıkamadım. Çarşıya çıkmak bizim orada yasaktı. Dedim ya, terör bölgesiydi ve başımıza bir iş gelse kimse bunun hesabını ailemize veremezdi. Neden bunu anlattım? Çünkü Juan Rico'nun uzun bir acemi birliği döneminden sonra askeriye dışarısına çıktığı bir sahneyi sizinle paylaşmak istiyorum. Çok ilgimi çekmişti: "Kızlar tek kelimeyle mükemmeldir. Sadece köşe başında durup geçişlerini izlemek bile harikadır. Onlar yürümezler. En azından yürürken bizim yaptığımız şeyleri yapmazlar. Bunu nasıl anlatacağımı bilmiyorum, bu çok karmaşık ve kesinlikle enfes bir şey. Kızlar yalnız ayaklarıyla hareket etmezler; her şey farklı yönlere devinim halindedir ve tüm hareketleri zarafet örneğidir." Gerçekten de bir asker için bu şekilde düşünmek mümkün. Bunu ancak askerlik yapanlar çok iyi anlar diye düşünüyorum. Çok daha değişik örneklerle de karşılaştım; fakat hepsini size anlatmam mümkün değil. Psikolojiyi alt üst eden ve bambaşka bir bilince sahip olduğunuz bir dönem... Yıldız Gemisi Askerleri'nde, her ne kadar bilimkurgu ile askeri bir hikayenin birleşmesi konu alınmışsa da yazar gayet güncel konuları da gündemine almış. Birçok açıdan güncel eleştirilerde de bulunmuş, bilimsel askeri düşüncelerine de yer vermiş. Konusu son derece özgün. Kimin aklına gelir ki askeri bir bilimkurgu kitabı yazmak? İlgimi çeken bir başka konu ise, bilimsel olarak gelişmiş bir gelecek zaman toplumunda bile savaşların gerçekleşmesi ve savaşın bir insanlık gerçeği olduğunu yazarın bizlere göstermesiydi. Umarım bir gün tüm savaşlar biter... Ağır, doyurucu ve düşündürücü bir eser. Ben çok beğendim; ama herkesin beğeneceğini de sanmıyorum açıkçası. Yine de askeriyeye ilgi duyan veya askerlik anılarını hatırlamak isteyenlere özellikle tavsiye ettiğim bir kitaptır.

Yıldız Gemisi AskerleriRobert A. Heinlein · İthaki Yayınları · 2016383 okunma

··

355 görüntüleme

fazi

@fazi ·

22 Ocak 2018 22:43

"Umarım bir gün tüm savaşlar biter..." ne güzel yazmışsınız. Bilimkurgu klasiklerine başlamadım henüz. Ancak birkaç gündür bu seriye yaptığınız incelemeleri görüyorum ve çok merak etmeye başladım. Kısa zamanda edinip yıl içinde okumaya çalışacağım incelemeleriniz sayesinde :) Kaleminize sağlık...

Semih Doğan

@muaddib ·

22 Ocak 2018 22:55

İlginizi çektiyse/çekiyorsa yazdıklarım ne mutlu bana... Güzel yorumlarınız için teşekkür ederim :)

Samet Ö.

@Viceverse ·

22 Ocak 2018 22:54

Ne yazık ki, ne yazık ki savaş insanın bir gerçeği. Meseleye savaş kelimesi üzerinden değil de çatışma kelimesi üzerinden bakmayı daha yerinde bulurum ben. Savaşın sebebi iki fikrin kanlı çatışma yoluyla karşıya kabul ettirilmesi değil midir zaten? Bu konu hakkında düşününce de aklıma hep Cesur Yeni Dünya gelir. Savaşı ve kötülüğü önlemek adına insana düşünceler pompalanması ve zihin manipülasyonuyla öğretim mi yoksa Etik ilkeleri adına savaşın devamına göz yummak mı? İşte size sonsuza dek cevabı verilemeyecek bir soru. Askeri bilim kurgu mu, harika. Bazı kitapları ve bazı şiirleri anlamak için yaşanmışlık gerekir ya hani, anlattığınıza bakılırsa bu kitap da askerliği tatmadan hakkı verilerek anlaşılmaz gibi. İncelemelerinle her geçen gün bizi yeni yeni bilim kurgu kitaplarıyla tanıştırdığın için teşekkürler.

Semih Doğan

@muaddib ·

22 Ocak 2018 23:02

Çok güzel özetledin her şeyi. Bu güzel yorumların için çok teşekkür ederim Samet :)

Necip G.

@NeGe ·

22 Ocak 2018 23:02

Paul, bu seri tür olarak bana biraz uzak ama sen yazdıkça dizi seyreder gibi keyifle okuyorum:) Seri kaçta tamamlanacak bilmiyorum. Sadece seri bittiğinde düştüğün boşluğu hangi kitapla dolduracaksın, işte onu çok merak ediyorum:))) Yeniden dünyaya dönmek zor olacak:) Tüm bu latife bir yana, kalemine ve emeklerine sağlık dostum... Takibe devam:)

Semih Doğan

@muaddib ·

22 Ocak 2018 23:07

:)) Seri şimdilik büyümeye devam ediyor. Bir gün biterse gerçekten boşluğa düşeceğim galiba ve umarım o düştüğüm boşlukta dünyaya denk gelebilirim. Şöyle Rus edebiyatının olduğu yerlere düşmeyi düşünüyorum :)) Çok teşekkürler bu samimi yorumun için Necip abi :)

Bu yorum görüntülenemiyor

Ayça

@Phoneix ·

23 Ocak 2018 09:58

İthaki yayınlarını keşfetmeme neden olan incelemelerinizdeki ilk cümleniz oldu.Ben daha 1.kitaptayım ama olsun:)Kaleminize sağlık.

Semih Doğan

@muaddib ·

23 Ocak 2018 10:05

Belki 1. Kitaptasınız ama en iyi olanındasınız Ayça Hanım :) Çok teşekkürler güzel yorumlarınız için...

1 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Semih Doğan