Yekta Kopan' ın Aile Çay Bahçesi'nden sonra okuduğum 2.kitabı. Babalar ve oğullar ve kızları ancak bu kadar güzel anlatılırdı. O kadar naif o kadar gerçek her anlamda yüreğine dokunuyor hikayeler. Özellikle sarmaşık, portobello 22 ve iyi uykular en başarılı olanları bana göre.Hikayeler beni okurken hep yorar ama Yekta Kopan'ın Bir de baktım yoksun'u okurken dinlendim.Bir oğul ve bir baba olarak kendimi gördüm.
