16 Kasım 1912,Gece
Hitap: Ruhumun Ruhu,Nurumun Nuru Zehra Hanım'a
Bir acıya tahammül edebilmek ancak ondan daha büyük bir acıyla yüz yüze gelmekle mümkün olabilirmiş,ANLADIM.Şimdi,bir dağın diline emanet ettiğimde bile ölü harfler,yanık kelimeler doğuran bu seyrüseferi,altında ezildiğim her şeyi,bu acıyı unutabilmek için bir diğer acımı diriltmeye uğraşıyorum.Seni unutmak için yaşadıklarımı, yaşadığım şeyi unutmak için de seni hatırlıyorum.Ama mümkün değil,hiçbirini unutamıyorum.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.