-“Aslında her şey apaçık ortadaydı, ancak kimse buna inanmak istemiyordu. Herkes kendi yalnızlığını kendi taşırdı. Öyle ki Tanrı kendi suretinden, kendi yalnızlığını da eklemişti üzerimize ve hepimiz kendi yalnızlığımızı taşıyorduk, sonsuza...” (syf.160)