Sevgili Sabahattin Ali kalemini,ustalığını konuşturmakla kalmamış,bizzat yaşayıp,yaşatmış...
Portakalda gördüm...Denize atılacak kadar çok olan portakalın,fakire gelince yok olduğunu...
Böbrek de gördüm...Derdine derman ararken,dermansız kalındığını...
Bahtiyar köpek de gördüm...Sevgi varsa hayatın nasıl güzelleştiğini...
Çilli de gördüm...Anneliğin en büyük savaşını...
Cankurtaran da gördüm...Paran yoksa öl demenin ne kadar kolay olduğunu...
Çirkince de gördüm...Doğanın nasıl yapaya çevrildiğini...
Ve sırça köşkte gördüm...Yapılanın yıkıldığını ama gönlümüzde ki köşklerde baş köşeye koyduklarımızın asla sarsılmadığını...
