Bir gün Hallac’ın huzuruna çıktım ve dedim ki: “Tanrı’yı aramak
istiyorum! O’nu nerede arayabilirim?”
Birden yanakları kızardı ve şöyle dedi: “İlâhî Hakikat yer ve
mekândan münezzehtir, zamandan bağımsızdır; kalpten ve ruh tan
uzak durur, ortaya çıkmaz ve kendini yorumlardan saklı tutar
ve gözle görülemeyecek ve tasavvur edilemeyecek kadar kutsaldır.
Ezeliyetiyle kendini mahlukattan tecrit etmiştir; yaratıklar
da fanilikleri neticesinde O’ndan tecrit olmuşlardır. Düşünsene,
bu tür sıfatlara sahip olan birine giden yol nasıl aranabilir?”
Sonra ağladı ve şöyle dedi:
Ey dostlarım - İşte güneş, demiştim.
Işığı yakın -ama ulaşmak için çok uzak,