Laf beni boylamasına ikiye böldü, tuz gölüne batırdı. Bu söyleyişi tanıyordum, birileri kırmızı bir pelerin sallıyordu bana. "hadi gel, sapla," sesiydi bu. Şişlesem rahat edecekti.Arınacak, yeni doğmuş keçi yavrusu gibi hoplaya zıplaya,kırlarda çiçek toplamaya gidecekti.Ben üstü başı, elleri kan içinde kalakalacaktım. Zıpladım, tek parça çıktım gölden,"Tamam," dedim.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.