336 syf.
7/10 puan verdi
İncelememi, daha çok Dostoyevski okumama vesile olan Sevgili 
Quidam a armağan ediyorum. Etkinlik için ikinci Dostoyevski kitabım. (Birincisi Beyaz Geceler idi) Ve son olmamasını ümit ederekten incelememe başlıyorum:
Kitap adından da anlaşılacağı gibi, Dostoyevski'nin aile üyeleri, arkadaşları, kitap yayıncılarına gönderdiği mektuplardan oluşuyor. Mektuplar beni baya çileden çıkardı çünkü kesintisiz her mektubunda borç para istemesi (valla bana öyle bakmayın ben de sizin gibi yeni yeni öğreniyorum bu bilgileri) bende Dostoyevski'ye karşı bir antipati yarattı. Ha tabii ki Dostoyevski'nin hayatındaki bütün mektuplar borç para istemek amacıyla yazılmamıştır. Ama kitapdaki mektupları çoğu borç para istemek amacıyla yazılan mektuplardı. Bu olumsuz yanı bir kenara bırakırsak; olumlu taraflara da bir geçiş yapayım, kitapta Dosto'nun kitaplarını yazma aşamalarına da değinmesi beni cezbetti. Mesela 
Kumarbaz adlı eserinden Nikolay Nikolayeviç'e bahsederken "Kafamda oldukça güzel bir öykü planı oluştu." diyerekten bahseder. Sadece Kumarbaz mı? Kitabın ilk sayfalarından itibaren başka eserlerinden de bahsederek mektuplar yazmıştır. Haydi beraber ilk sayfalardan başlayalım incelemeye:
İlk sayfalardan itibaren ilk göze çarpan şey, Dosto'nun fakir yaşamı. Ben her zaman Dosto'nun zengin biri olduğunu düşünmüştüm. Ne kadar yanıldığımı yeni anlıyorum. Dosto da her insanın hayatında yaptığı gibi paraya ihtiyaç duyup borç istemeye başlıyor. Daha sonra bu işin böyle borçla yürümeyeceğini anlayıp başlıyor kitap yazmaya. İlk 
İnsancıklar kitabını yazıyor ve kitabın sevilmesiyle az da olsa ferahlıyor maddi açıdan. Ama tabii para bu hep elde durmuyor. Dosto da bunu fark edip borç istemeye devam ediyor. Tabii kitap yazmaya da. Ama diğer kitapları insancıklar kadar dikkat çekmeyince Dosto nun ümidi kırılıyor. (Bu üzüntüsü mektuplarına da yansıyor tabii) Ama kader bu ki yazmaya da devam ediyor:D
Mektuplarında az kalsın idam edileceğinden de bahsediyor. (O anları anlatırken korktuğu her halinden belli) İdam edilmek üzere olan sekiz arkadaşı ile beraber ipe giderken, Majestelerinin onları affetmesiyle sevinçten Dosto arkadaşına sarılıp öptüğünü de okuyoruz kitapta. Bu kadar yakınken ölüme, kıl payı kurtulmuş desek yeridir...
Dostoyla ilgili bilmediğim bir şey daha şu ki; Hasta karısını (Marya Dimitriyevna) Moskovalarda bırakıp, gittiği Avrupa gezisinde tanıştığı bayanla (Apollinariya Suslova) ilişki yaşaması beni şoke etti. Ben Dosto'yu uslu, gariban, işinde gücünde zannediyordum:\ yanıldığımı yine onun yazmış olduğu mektupları ile anladım. Yazar olarak hala sevsem de kişilik olarak çokça sevebileceğimi düşünmüyorum...
Son olaraktan, mektuplarında başka eserleri beğendiğini dile getirmesi ( Ölü Canlar vb.) bence çok güzel bir davranıştı. Buradan kibirli bir yazar olmadığını çıkardım ben. Tebrikler Dostom, bir tanesin:)
Herkese keyifli Dostoyevki okumalar:)
··
306 görüntüleme
Sayenizde Dostoyevski'nin yeraltına boşu boşuna inmediğini öğrenmiş olduk. Tabi kumarda kaybedince tüm parasını mezarcılığa başlaması gayet normal. Ama hep o Nastenka yüzünden:) Elinize sağlık bu arada, samimi ve güzel bir inceleme olmuş
Elinize sağlık Küçük Hanım.. :) Güzel bir inceleme olmuş.
Teşekkür ederim büyük ağabeyciğim:) En iyisini yapmaya çalıştım;)
3 sonraki yanıtı göster
Şeyh uçmaz mürit uçurur derler. Kral çıplak. Vay be dosto vay beee vaaaay beeeee :P incelemene sağlık bugs :D
“Mektuplar beni baya çileden çıkardı çünkü kesintisiz her mektubunda borç para istemesi (valla bana öyle bakmayın ben de sizin gibi yeni yeni öğreniyorum bu bilgileri)”
Burası güldürdü beni :)))
Evet Dosto gerçek hayatında da borç para çekinmeden rahatça hatta alaya bile alınanileceğini bildiği halde yine de isteyebilen bir insan.Kalemine sağlık :)
:D inan bana onun kadar açık sözlü bir dev daha görmemiştim (dev=muhteşem yazar) hatta ben hayatımda onun gibi bir dev görmedim:) içten mektuplarının olması çok cezbediciydi. Kesinlikle okumalısın. Dostoyu tanımak istiyorsan Pınarcm:)
1 sonraki yanıtı göster
Neler yaşamış be! İncelemeyi okurken yüreğim hop kalktı, hop oturdu. Bir an gülümsedim, bir anda yüzüm buruştu. Yaşadığı şartları ve toplumu düşününce -ki bunu her açıdan ele alamayız- yaptıklarını pek de yadırgayamıyorum. Hastalığını ve geçmişini de önüme alınca direkt affediyorum. Ki zaten affetmek bana düşmez, ama anladınız. İncelemeniz için çok teşekkür ederim, hanımefendi. Hiç aklımda olmayan bir kitaptı. Hatta hiç duymamıştım bile. Sayenizde onu daha iyi anlamak için bir yol keşfettim. Emeğinize ve kaleminize sağlık.
Teşekkrler öncelikle ben bu kitaba Dostoyu anlamak ismini takmak istiyorum izniniz olursa:) çünkü benim bu okuduklarımdan öğrendiklerimi sitedeki birçok dostoyevski hayranı eminim ki bilmiyordur. Bilse de üstünkörü biliyirdur diye düşünüyorum. Karakteri nasıl olursa olsun, onu yargılayamayız. Çünkü ölmüş. Ayrıca onun hayatından alınması gereken bilgiler zaten kitaplarında mevcut. Gerisi teferruat. Ayrıca teşekkürlerimi bir de beni dosto etkinliğine aldığınız için etmek istiyorum:)
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.