Item: Eski Ustalar
Rating: 10 puan verdi
Author: Semih Doğan

Semih Doğan

@muaddib·

22 Mayıs 2018 20:55

151 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

10 günde okudu

Thomas Bernhard'ın okuduğum 4. kitabı oldu. Eski Ustalar isimli bu kitabını okurken bir kez daha Bernhard'ın zihnindeydim ve bu sefer hiç acele etmedim, kendimi tamamen onun çılgın düşüncelerine teslim ettim. Açıkçası şu ana kadar okuduğum en nefret dolu, en öfke dolu, en siyasi ve dolayısıyla en rahatsız edici kitabıydı. Çünkü Bernhard'ın düşünceleri ve fikirleri başlı başına rahatsız edici. Kitabın başından sonuna inanılmaz bir öfke ve nefret hakim. Thomas Bernhard öylesine öfkeli ki, çocukluğunu, ebeveynlerini, devleti, hükümeti, hukuku, müziği, felsefeyi, gazeteciliği, politikacıları, öğretmenleri, sanatçıları, sanat tarihçilerini yerden yere vuruyor. En önemlisi de edebiyatı ve edebiyatçıları yerden yere vuruyor. İlerleyen sayfalarda fark ediyorsunuz ki, edebiyatçılarla ilgili nefreti bir türlü dinmek bilmiyor. Böyle olunca, bir kez daha onları yerden kaldırıyor ve bu sefer sert bir şekilde duvara çarpıyor. Aklına kim gelirse, adeta kılıcından geçiriyor ve paramparça ediyor. Bernhard'ın karşısında durmak gerçekten çok zor. Freni patlamış kamyon misali önüne geleni eze eze yoluna devam ediyor. Bu yolculuk esnasında kim ölmüş kim kalmış umursamıyor. Çünkü içinde yaşattığı nefret hiçbir zaman dinmiyor. Zaten Bernhard'ın en büyük serveti de sanırım bu nefreti... Kitabın adı "Eski Ustalar" olduğu için Thomas Bernhard'ın sevdiği usta yazarları açıklayacağını, onları öveceğini sanmıştım; ama tamamen yanılmışım. Adam hemen hemen hiçbir yazarı veya eseri övmüyor. Sadece küçücük bir yerde Montaigne'i, Pascal'ı ve Voltaire'yi sevdiğini söylüyor. Ama bu yazarları da resmen ağzından cımbızla alıyoruz. Konu sevgi olduğunda, yazarımız maalesef nefret ederken kullandığı gibi rahat rahat açıklamalar yapamıyor. Bu yönüyle, kitabın isminin beni ters köşe yaptığını açık yüreklilikle itiraf etmek zorundayım. Dikkatimi çeken bir diğer konu da yazarın, kendini bir kitap okuyucusu olarak değil, sayfa çeviricisi olarak nitelemesiydi. Oldukça ilginç bir takım tespitler yapıyor bu bölümde ve şu cümlesi sanırım özet niteliğinde olabilir: "Dört yüz sayfalık bir kitabın topu topu üç sayfasını normal bir okuyucudan bin kez daha dikkatli okumamız, hepsini okuyan, ama bir tek sayfasını bile dikkatli okumayandan daha iyidir." Ayrıca Bernhard'ın bu kitabında ilk defa bir sevgi kıpırtısı da gördüm. Büyük bir tesadüf değil mi, en nefret dolu kitabının içerisinde sevgi kıpırtısı bulmak? Kitaptaki karakter karısını çok seven ve ölümü dolayısıyla karısını bir türlü unutamayan bir kişi. Karısının ölümünden belediyeyi ve hükümeti sorumlu tutuyor ve hiçbir zaman onları içinden bağışlamıyor. Hep nefret kusuyor belediyeye ve hükümete. Ölen karısının arkasından ise şöyle bir cümle kuruyor: "Biz bir insanı benim karımı sevdiğim gibi durdurulamaz bir aşkla seversek, onun sonsuza kadar ve sonsuzluğa doğru yaşayacağı gerçeğine inanırız." Thomas Bernhard'ı çok seviyorum. Ben onun kadar nefret dolu olamam hiçbir zaman; ama onun düşüncelerini de saygıyla okumaya devam ederim. Thomas Bernhard'ın elimdeki bu son kitabını da bitirmenin üzüntüsünü yaşarken size onun nefret dolu bazı cümlelerini sunarak yazımı sonlandırıyorum. Yazarımız biraz uzun cümleler kurduğu için 1,2,3,4 olarak sıralandırdığım paragraflardan istediğiniz birisini seçip okumanız da yeterlidir. Ne de olsa, dört alıntının yalnızca bir tanesini normal bir okuyucudan bin kez daha dikkatli okumanız, hepsini okuyan, ama bir tek paragrafını bile dikkatli okumayandan daha iyidir... Lütfen sinirlenmeden, keyifle okuyun ve özellikle dördüncü paragrafı ülkemizdeki yazarlar yazsa şimdi nerede olurlardı bir düşünün... 1- "Öğretmenler tamamen küçük burjuvadır ve içgüdüsel olarak öğrencilerindeki sanat hayranlığına ve coşkusuna karşı, sanatı ve sanatla ilgili her şeyi kendilerine has bunaltıcı, budala acemiliklerine indirgeyerek bir davranış geliştirirler ve okullarda sanatı ve sanatla ilgili her şeyi de, öğrencileri mutlaka iten, iğrenç flüt çalma ve aynı biçimde iğrenç ve duygusuz koro şarkıları haline getirirler. Öğretmenler böylece daha başlangıçta öğrencilerine sanata açılan kapıları kilitlerler. Öğretmenler sanatın ne olduğunu bilmezler, böylece öğrencilerine de anlatamaz ve sanatın ne olduğunu öğretemezler ve onları sanata doğru değil de, sanatın dışına iterler o iğrenç, duygusal, şarkılı ve enstrümanlı, öğrencileri usandırması gereken uygulamalı sanatlarıyla. Öğretmenlerinkinden daha ucuz bir sanat zevki yoktur. Öğretmenler daha ilkokulda öğrencilerin sanat zevkini mahvederler, öğrencilerden sanatı henüz başlangıçta söküp atarlar, onlara sanatı ve özellikle de müziği açıklayıp müziğin yaşam sevincine dönüşmesini sağlayacakları yerde. Zaten öğretmenler yalnızca sanatla ilgili olarak engelleyici ve yok edici değildirler, öğretmenler zaten her anlamda hep yaşam ve varoluş engelleyicileri olmuşlardır, genç insanlara yaşamı öğretecek, onlara yaşamı açacak, yaşamı kendi doğalarının gerçekten de akıl almaz zenginliğine dönüştürecekleri yerde, onların içlerinde öldürürler yaşamlarını, onu içlerinde öldürmek için her şeyi yaparlar. Bizim öğretmenlerimizin çoğunluğu zavallı yaratıklardır, onların yaşamdaki görevleri, öyle görülüyor ki genç insanların yaşamlarını engellemek ve mutlaka bu yaşamı bunalıma dönüştürmektir. Öğretmenlik mesleğine de zaten aşağı orta sınıftan duygusal ve sapkın küçük kafalılar yapışıyor. Öğretmenler devletin yamaklarıdır.'' 2- "İnsan gördüğümüzde, yalnızca devlet insanlarını görürüz, devlet hizmetlilerini, ne kadar doğru söylenmiş bir sözdür bu, doğal insanlar görmeyiz, tersine tamamen yapaylaşmış, devlet hizmetlileri olmuş, ömürleri boyunca devlete hizmet eden ve dolayısıyla ömürleri boyunca yapaylığa hizmet eden devlet insanlarını görürüz. İnsan gördüğümüzde, yalnızca devlet ahmaklığının hizmetine girmiş, yapaylaşmış devlet insanları görürüz. İnsan gördüğümüzde, yalnızca devlete teslim olmuş ve devlete hizmet eden, devletin kapanma düşmüş insanlar görürüz. Bizim gördüğümüz insanlar devlet kurbanlarıdır ve gördüğümüz insanlık, devlet yeminden başka bir şey değildir, onunla gittikçe daha oburlaşan devlet beslenir. İnsanlık, artık yalnızca devlet insanlığıdır ve yüzyıllardan beri, yani devletin varoluşundan bu yana kimliğini yitirmiştir, diye düşünüyorum. İnsanlık bugün artık kendisi devlet olmuş insanlıkdışılıktan başka bir şey değildir, diye düşünüyorum. Bugün insan artık yalnızca devlet insanıdır ve bu yüzden de o bugün artık mahvedilmiş insandır ve devlet insanı, düşünülebilecek en insan olabilen insandır, diye düşünüyorum. Doğal insan artık asla olamaz, diye düşünüyorum. Büyük kentlerde yığılmış milyonlarca devlet insanını gördüğümüzde midemiz bulanır, çünkü devleti gördüğümüzde de midemiz bulanmaktadır. Her gün uyandığımızda, şu bizim devletimiz yüzünden midemiz bulanır ve sokağa çıktığımızda, bu devletin nüfusu olan devlet insanlarından midemiz bulanır. İnsanlık devasa bir devlettir, ondan, eğer doğruyu söyleyecek olursak, her uyandığımızda midemiz bulanır. Her insan gibi ben de uyandığımda midemi bulandıran bir devlette yaşıyorum. Bizdeki öğretmenler insanlara devleti öğretirler ve devletin tüm korkunçluğunu ve ürkütücülüğünü ve devletin tüm yalancılığını, bir tek tüm bu korkunçluğun ve ürkütücülüğün ve yalancılığın devletin kendisi olduğunu öğretmezler." 3-"Ana babama en ufak bir saygı duymak zorunda değilim, onlar en ufak bir saygıyı hak etmiyorlar, dedi. Bana karşı iki suç işlediler, iki ağır suç, dedi, beni yaptılar ve bana baskı yaptılar, beni bana sormadan yaptılar ve beni yapıp dünyaya fırlattıktan sonra bana baskı yaptılar, beni yapma suçunu ve baskı altına alma suçunu işlediler." 4-"Bu ülkeden daha yalancı ve daha sahtekar ve daha kötü bir ülke daha yoktur diyoruz, ama bu ülkenin dışına çıktığımızda ya da dışına baktığımızda, ülkemizin dışında da yalnız kötülük ve sahtekarlık ve yalan ve alçaklığın egemen olduğunu görüyoruz. Biz insanın düşünebileceği en iğrenç hükümete sahibiz, en sahtekarına, en kötüsüne, en hainine ve aynı zamanda en budalasına, diyoruz ve düşündüğümüz doğru da ve bunu her an söylüyoruz da, dedi Reger, ama biz bu alçak, sahtekar ve kötü ve yalancı ve budala ülkeden dışarıya baktığımızda, öteki ülkelerin de aynı biçimde yalancı ve sahtekar ve kısacası aynı biçimde aşağılık olduğunu görüyoruz, dedi Reger. Ama bu diğer ülkeler bizi o kadar ilgilendirmiyor, dedi Reger, yalnız bizim ülkemiz bizi ilgilendiriyor ve bu yüzden her gün kafamıza öylesine vuruyor ki bu, arada çoktan gerçekten baygın olarak, hükümetin hain ve budala ve sahtekar ve yalancı ve üstelik de akıl almaz biçimde aptal olduğu bir ülkede varlığımızı sürdürmek zorunda kalıyoruz. Düşündüğümüz zaman her gün, sahtekar ve yalancı ve hain bir hükümet tarafından, üstelik de düşünülebilecek en aptal hükümet tarafından yönetildiğimizi hissediyoruz, dedi Reger, ve bunu hiçbir biçimde değiştiremeyeceğimizi düşünüyoruz, en korkunç olanı da bu, bunu hiçbir biçimde değiştiremeyeceğimiz, hem de bu hükümetin her geçen gün daha da yalancı ve sahtekar ve hain ve alçak oluşunu baygın durumda seyretmek zorunda oluşumuz, yani bu hükümetin gittikçe daha beter ve gittikçe daha çekilmez oluşunu üç aşağı beş yukarı sürekli bir şaşkınlık durumu içinde seyretmek zorunda oluşumuz. Ama yalnız hükümet değil yalancı ve sahtekar ve hain ve alçak olan, parlamento da öyle, dedi Reger, ve bazen bana öyle geliyor ki parlamento hükümetten daha da sahtekar ve yalancı ve nihayet bu ülkedeki hukuk ve bu ülkedeki basın ve nihayet bu ülkedeki kültür ve nihayet bu ülkedeki her şey ne kadar yalancı ve hain; bu ülkede onlarca yıldır yalnız yalancılık ve sahtekarlık hâkim ve hainlik ve alçaklık, dedi Reger."

Eski UstalarThomas Bernhard · Yapı Kredi Yayınları · 2015342 okunma

··

1.013 görüntüleme

Erhan

@rhozd ·

23 Mayıs 2018 00:35

Güzel olmuş yine, eline sağlık- zaten en iyi kendi cümleleriyle açıklanıyor Thomas Bernhard.Yazdıklarında sorun yok genelde Bernhard'ın , esas sorun kafamıza yatması hepsinin. O yola girmeye başlıyoruz biz de yavaş yavaş, herkese her şeye onun gibi bakmaya.

Semih Doğan

@muaddib ·

23 Mayıs 2018 09:10

Bernhard konusunda benzer düşündüğümüzün farkındayım. İkimiz de seviyoruz böyle yazarları ve yazıları :) Ama tehlikenin de farkında olmamız lazım Erhan abi, benden söylemesi :)

Nesrin A.

@LaLiseuse ·

22 Mayıs 2018 23:09

Bernhard kesinlikle herkesin harcı değil ve sen dördüncüsünü okudun şu kısacık zaman dilimi içinde. Belki nefret ettiklerini ifade edişinde, ikiyüzlüce insan ilişkileri konusundaki fikirlerinde haklı olduğunu düşünüp de kabullenmek istemediğimden sevmedim ben bu adamı. Ama harikulade yazdığı gerçeğini değiştirmiyor bu tabi. Güzel inceleme :)

Semih Doğan

@muaddib ·

22 Mayıs 2018 23:15

Ben o fikirlerini seviyorum işte :) Sarsıntı’yı beğenmedin biliyorum; ama bir gün yine şans ver Bernhard’a. Teşekkür ederim :)

Necip G.

@NeGe ·

22 Mayıs 2018 23:54

Semih, şu ana kadar ismi dışında tanımadığım, kitabını okumadığım, herhangi bir ilişki kurmadığım bir yazarın üzerine 2 saat sohbet edebilecek bir seviyeye geldim sayende:) Her incelemeni okuduğumda adamdan biraz daha soğuyorum ama bir yandan da merak ediyorum incelemelerini:) Bernhard okumalarından inan bizler de çok faydalandık. Sen bir şeye sardığında gerçekten bizler de kendi payımızı alıyoruz:) İthaki bilim-kurgu serisinde de böyle olmuştu. Senin burada olman site için büyük kazanım gerçekten de... Alıntılara gelince, bir öğretmen eşi, bir baba ve bir evlat kimliğimle bakarsam 1 ve 3 numaranın Bernhard’ın safsatalarından ibaret olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim:) Tüm genellemeler gibi bu genellemeler de yanlış. 2 ve 4 konusunda nötrüm:) Sürekli belirttiğin gibi karşımızda bir deli var ve onu ilgi çekici kılan, yani sana o kitapları, bana da bu incelemeleri merakla okutan şey de bu sanırım:) Aralardan sağlam bir ayıklama yapmak ve deliliğin deha taraflarını keşfetmek gerekiyor... Emeklerine sağlık dostum...

Semih Doğan

@muaddib ·

23 Mayıs 2018 08:55

Her incelemede farklı bir özelliğine değinmeye çalışıyorum. Bütün bilgileri tek incelemede elimden çıkarmak istemedim açıkçası... Çok teşekkür ederim hakkımda yaptığın değerli yorum için. Birlikte değer katıyoruz diyelim ona... Ayrıca İthaki bilimkurgu sarmaları 10 gün sonra yeniden başlayacak, haberin olsun :) Bernhard'ın safsataları sadece bu paragrafları okuduğumuzda reddedilebilir görünüyor; ama kitapta uzun uzadıya kendisini ifade ettiği için Bernhard'a katılıveriyor insan. Sıkıntılı düşünceler olduğunun ben de farkındayım; ama yine de çok hoş bence. Teşekkür ederim :)

Hayriye Ç.

@hc31 ·

24 Mayıs 2018 01:46

Bernhard merak edip okuduklarım arasında. Tespitleriniz de merak ettirmeyecek gibi değil doğrusu. Düşünce olarak kendisine pek ısınamasam da dilbilgisel olarak beni hayrete düşürmüştü. Ona bir takma ad verecek olsam “fiilimsi” derdim. ( Almanca karşılığını bilmesem de) tek cümlesinde 12 fiilimsi saydığım oldu bu da 12 ayrı şeyi aynı anda düşünüp tek cümlede ifade edebildiğinin kanıtı. Paragraf şeklindeki cümlelerini defalarca okuyup “Bunu nasıl yaptın Bernhard?” deyip durdum. Bence adam her açıdan beyin karıncalandıran cinsten. İncelemeye eklediğiniz alıntıları görünce ben de bu tespitimi paylaşmak istedim. :)

Semih Doğan

@muaddib ·

24 Mayıs 2018 07:13

Muhteşem tespitler yaptın sen de. Kesinlikle katılıyorum. Senin fiilimsi dediğin şeylere ben Bernhard’ın beyin dalgaları diyorum :) Ayrıca uzun cümle kurmak ve kurulan cümlenin anlamlı bir bütün oluşturması, o cümleyi kuran kişinin ne kadar zeki olduğunu gösterir. Bernhard çok zeki... Teşekkürler :)

1 sonraki yanıtı göster

Sezen B.

@yasmin25 ·

22 Mayıs 2018 21:03

Yazarın öfkesine katılmamak mümkün değil.Flüt çalmaktan, resim yapmaktan haz etmeyen birine bu dersleri zorunlu kılmakta neyin nesidir hiç anlayamamışımdır. Bu kitabï okuyacaklarım arasına alıyorum.Benim fikirlerime uygun bir kitap olduğunu sizin incelemeniz sayesinde fark ettim.Elinize, kaleminize sağlık Semih Bey.. :)

Semih Doğan

@muaddib ·

22 Mayıs 2018 21:16

Bernhard, herkesin seveceği bir yazar değil; ama doğru şekilde tanıyan kişilerin vazgeçilmezi olacak bir yazar. Her türlü düşünceye açıksanız seversiniz siz de. Teşekkür ederim Sezen Hanım :)

1 sonraki yanıtı göster

Bu yorum görüntülenemiyor

Kütüphane kedisi

@Devrimsel ·

23 Mayıs 2018 00:38

Tam benlikmiş bu adam. Sert sözcükleri seviyorum.Böyle dünya sevgi bahçesiymiş gibi övücü, yada elitist biçimde yerici , didaktik, lirik olanları değil pat pat yüzünüze çarpa çarpa düşündüğünü söyleyenleri seviyoruöm. teşekkürler.

Semih Doğan

@muaddib ·

23 Mayıs 2018 09:11

Az çok tarzınızı biliyorum ve seveceğinizi tahmin ediyorum. Sizin de Bernhard'a bir şans vermeniz halinde sonucunda neler hissedeceğinizi merak ediyorum. Teşekkür ederim.

Portakal Çiçeği

@portakalcicegi88 ·

23 Mayıs 2018 09:41

Sevginin sevgiyi, nefretin nefreti çağırdığına inanan bir insan olarak beyefendi kesinlikle tarzım değil. Ve bu fikrimi "kesinlikle" şeklinde netleştiren, tamamen sizin incelemeleriniz. Bu sitenin en güzel taraflarından birisi de bu sanırım :) Ellerinize, emeğinize sağlık

Semih Doğan

@muaddib ·

23 Mayıs 2018 09:43

Şimdi sizi kesinlikle okumamanız gerektiğine mi ikna etmiş oldum? :))

2 sonraki yanıtı göster

Bu yorum görüntülenemiyor

2 İleri

14 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Semih Doğan