O anda yeni bir hayat başlamıştı, savaşta yaşanılan bir hayat. Silah seslerini duymuyorduk daha, ama kendi yüreklerimizin çarpıntılarını, kendi köylülerimizin çığlıklarını duyuyorduk. Ben böyle yakıcı sıcak görmemiştim ömrümde. Taşa tükürsen tükrüğün kaynıyordu. Buğdaylar üç-dört günde olgunlaşıverdi; kuru sarı bir duvar gibi ufka kadar uzanıyordu önümüzde, biçilmeyi bekliyordu. Ne çok buğday! Yazık, bu telâş içinde ziyân olup gidecekti çoğu. Başaklar şimdiden yollara savrulmuştu bile. Vaktimiz öyle azdı ki, demet bile yapmadan arabalara yüklüyorduk buğdayları. Çevremiz başak içindeydi. İş bu kadarla kalsa yine iyi. Birbirimizin yüzüne bakmak daha güçtü. Her gün birkaç erkek çağrılıyordu; orduya katılmak için gidiyorlardı. Kalanlar devam ediyordu çalışmaya. Durmadan, dinlenmeden, uyumadan, sıcak günlerde, bunaltıcı gecelerde, buğdayları biçiyor taşıyorduk. Erkekler gittikçe azaldığı için yapılacak işler de çoğalıyordu. Kasım, zavallı oğlum, bir çok insanın yapamadığı işi tek başına yapabilecek miydi? Hasat işi çıkmaza girmişti artık, ama Kasım biçerdöğerini deli gibi oradan oraya sürüyor, gece demeden gündüz demeden toz bulutları içinde o tarladan o tarlaya geçiyordu. O günlerde bir kere bile inmedi biçerdöğerden. Yakıcı rüzgarla kamçılanarak, biçilmeyi bekleyen başakları atmaca gibi süzerek çalışıyordu. Bir deri bir kemik kalmış yanık yüzüne bakmak hem korkutuyordu insanı, hem üzüyordu. İçim kan ağlıyordu. <<Sonu geldi artık, güneşin altında yığılıp kalır,>> diye düşünüyordum ama, açık açık da söyleyemiyordum düşündüklerimi. Bu işten vazgeçmeyeceğini gözlerindeki öfkeden anlıyordum, sonuna kadar biçerdöğerinin üstünde kalacaktı.
shf: 37, 38
Sayfa 37 - Gün Yayınları /Türkçesi: Ülkü Tamer / Kitapta Cengiz Aytmatov'un iki hikâyesi birden yer alıyor. 1.si Toprak Ana, 2. hikâye Sâhip Olmak Ve Kaybetmek(Selvi Boylum Al Yazmalım) Kitap 1968 yılında İstanbul'da Garanti Matbaası'nda basılmış.Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.