Kayıp son umut (Lost last hope)
NOT: Mayıs ayında yoğunluk nedeniyle kaçırdığım hikaye etkinliğini Haziran etkinliği ile birleştirip ortaya karışık yaptım:) Afiyetle okuyun efendim...
----------------------------------------
Altı yıl önceydi... Bir sabah uyandım ve bana kalan tek umudu kaybettiğimi fark ettim. Uyku sersemliğini atınca hızla yataktan kalkıp etrafıma
··
104 görüntüleme
Umut hep orada aslında... Umut bir varış noktası değil de, üzerinde gideceğin bir yol gibi sürekli direksiyon başında durmayı istiyor sanki. Keskin virajlari olan, sürekli dikkat, çaba ve hakimiyet isteyen bir yol... Çok beğendim ve keyifle okudum. Çok güzel ve uyumlu bir birleşim olmuş temalar açısından da... Elinize sağlık :)
Teşekkür ederim İclal hanım:) Birkaç cümle ile ne güzel özetlemişsiniz:) Umudun bir yerlere götürmesi lazım insanı. Sürekli umut ederek yaşamak ve beklemek bir süre sonra umudun da anlamının zayıflamasına neden oluyor. Sağlıcakla kalın...
Kahramanın yitik umudunu bile umutla aradığına şahit oldum. Zaten ben ironi olarak aldım bunu. O kayıp olan şeyi kendi meşrebime göre düşündüm. İzlek oldukça sade olunca sanki farklı bir anlatım bekledim. Daha bir girift şeyler.
Mesela zaman atlamasını çabuk yaptığını düşündüm. Oysa umudunu yitirmiş bir insanın psikolojisini daha derin hissettirebilirdin. Bunun için mekanı daha farklı bir atmosfere sokabilirdin. O zaman da çok uzardı öykü ve okuyan olmazdı di mi? :)))
Bir de, her şey çok net olmuş. Okura pek bir şey bırakmamışsın. Geçen öykünün piyanosunu işlediğin yer mesela, "Tam çay bahçesinden kalkmak üzereydim ki, bir piyano melodisi çalındı kulağıma..." dediğin yer. "Çalındı kulağıma" demen şart mıydı?
Etkinliği çok önemsiyorum. Zaman buldukça da okuyorum. Kalemlerin her seferinde daha bir yetkinleştiğini fark etmek güzel.
Kalemine sağlık.
Metin abi her kelimesine katıldığım yapıcı bir eleştiri getirmişsin. Çok teşekkür ederim öncelikle... Şöyle bir izah getireyim yazdıklarına;
Öncelikle son 1-2 aydır çok büyük bir zaman problemi yaşıyorum. Bu tarz etkinlikler sayesinde siteye tutunmaya çalışıyorum. Geçen ayki etkinliği kaçırdım. Eğer gecenin bir vakti karar verip yazmasaydım muhtemelen bunu da kaçıracaktım.
Umarım birgün gerçek anlamda bir hikaye denemesi yaparım. Bu seferki biraz karalama oldu. Bir nevi çorbada tuzumuz bulunsun durumu:) Zaman geçişleri ve netlik bununla alakalı biraz. Kafamda ilk bölüm çok daha uzundu. Bir anda fikir değiştirip ikinci bölüme geçtim. Üzerinde uzun uzun düşünebilseydim bunun 3-4 katı uzunluğunda ve ayağı daha sağlam yere basan birşeyler çıkarabilirdim sanırım.
Etkinlik gerçekten çok faydalı. En azından insanı yazmaya iten ve harekete geçiren bir etkisi var.
Sağlıcakla kal abicim, değerli fikirlerini paylaştığın için tekrar teşekkür ederim...
1 sonraki yanıtı göster
Eline sağlık, çok güzel olmuş - her yazın gibi okutuyor kendini, hatta diyalogda bir parça Borges tadı bile aldım. Geçen ay kaybettiğin hikayeyi de burada bulmuşsun:) Umudu da bulmuşsun işte bak hemen, kaybetmemişsin sadece saklanmış. Çok teşekkürler.
Çok teşekkürler Erhan. Yeterince vakit ayıramadım aslında. Gecenin bir vaktine sıkıştı. Ancak bir şekilde harekete geçmezsem de uzadıkça uzuyor. Hafta içleri zaten iptal. Bu seferlik idare edin:)) Umarım çok daha iyileri de olur...
4 sonraki yanıtı göster
Bir sürü kelime yazdım -sildim de anlatamadım :)) mükemmel olmuş deyip geçeyim :)) yoksa içimi dışımı dökecegim buraya :) ellerine sağlık ..yüzümde kocaman bir gülümseme oluşturdun :))
Çok teşekkür ederim Ebru Hanım, vakit darlığından çok özene bezene yazamadım ama yine de sizin beğenmeniz beni çok mutlu etti:)
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
İki etkinlik bir arada olmuş. Eline sağlık Necip abi last hope da güzel olmuş. =)
Çok teşekkürler Kevser... Hikayenin adını ‘Çorba’ koyacaktım son anda vazgeçtim:)) Her şeyden biraz girdi araya...
Bu yorum görüntülenemiyor
Umut etmekten asla vazgeçmemiz gerektiğini anlatan harika bir hikaye olmuş. Yüreğinize sağlık. Keyifle okudum. :)
Çok teşekkürler Sezen Hanım... Beğenmenize çok sevindim:) Derdimi anlatabildiysem ne mutlu bana... Sağlıcakla kalın...
Sen her zamanki masaya geç, çaylar ve sigaralar benden Necip Abi. Yahut çaylar Erhan Abi'den, sigaralar benden olsun :)
Şakayı bir yana bırakırsak, çok güzel bir öykü olmuş. Fakat biraz acelecilik ve fazla netlik sezdim. Sanırım okuyucuyu yormamayı ve "umut"landırmayı amaçlamışsın. Eline sağlık :)
Teşekkürler Semih, doğru sezmişsin:) Etkinlikte yer almak adına kısıtlı bir vakitte dediğin gibi kimseyi yormayacak kısa bir hikaye yazmaya gayret ettim. Sonunda umuda bakış açısı konusunda okuyanı bir parça üzerinde düşünmeye itmişse benim için şimdilik ok’dir. Ancak bir gün gerçekten zaman ayırabilir ve uygun şartları yakalarsam daha iyilerini de denemek isterim:)
"İyi ki varsın Necip" fazlasını söyleyemiyorum. Galiba umudum bir yerlerden sinyal gönderiyor ve benden ilgi bekliyor ,meğer gitmemiş..
Eyvallah Osman, bilmukabele:) Umut, işe yaramadığını hissettiği anda göstermez kendini ama bir yere de gitmez. Sinyali her zaman takip etmekte fayda var:) Çok teşekkür ederim değerli dostum, sağlıcakla kal...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.