Güvenmek, bir cocuk saflıgıyla benim için en güzel varoluş nedeniydi.
Onlarca kez sorguladıgım gezegende, yalnız kalma korkumun panzehiriydi.
Ya gördügüm o gözler, duydugum o sesler, hissettigim o kötü hisler güvenin sonsuza denk lügatımdan kalkmasına neden oldu.
Kimse bana Tanrı’ dan başka tutunacak dalı, güvenecek son umudu oldugundan bahsetmesin.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.