Şatafatlı bir hayattan dipsiz bir kuyuya düşüşü anlatıyor kitap. Zweig yine okuyucuya duyguları anlatmamış adeta yaşatmış. Kitabın kahramanı Madame de Prie, insanlara hükmetmeyi seven birisi. Empati kurma yeteneğinden yoksun egoist, sahip olduğu herşey makamı sayesinde kazanmış. Kral onu sürgüne gönderince her şeyini kaybeder. Gördüğü değer, insanların yüzüne gülmesi, aşkı, hepsi bir çıkar ilişkisine dayanmış. İnsanların ona gösterdiği sevginin yalan olduğunu bilmesine rağmen el üstünde tutulması, herkesin ondan bahsetmesi onun en büyük arzusu. Bu sebeple Madame karakterine sahip kimse gerçek mutluluğa asla ulaşamaz. Çünkü insanlara değer vermeyen birisi nasıl mutlu olabilir ki, sevmeyi beceremeyen sevilir mi ?