Şiirin kendine has damarı:
Ahmed Arif şiire kendine ait bir çizgi vermiştir. Şiirleri öfkelidir, asidir, başkaldırır ama bunun yanında hep bir umut vardır. Dağlarına bahar gelir memleketin..
Umut ile , sevda ile , düş ile ...
Mağlup mu desem, mahçup mu?
Ama ikisi de degil,
Ben garip, sen güzel, dünya mutlu..
Öyle tuhafım bu akşamüstü,
Sevgilim,
Canavar götürür gibi
İki yanım, iki süngü...
