Ben hala odamın köşesinde ıhlamur yudumlayıp Sezen dinliyorum. Aklıma gelince bazı şeyler susuyorum. Hatta kalbime dokunup gözümde canlanan hatıralarım da var, gülüyorum. Ben hala aklıma geldikçe karalıyorum iki satır bir şeyler. Ucundan köşesinden sokuşturuyorum seni kelimelerin arasına, bazen de sığmıyorsun bakıyorum hep sen olmuş buralar. Ben hala bugünden kalkıp planlar yapıp hiç birşey yapmadan günü bitiriyorum, hep yarına erteliyorum işi, gücü, seni... anlayacağın ben hala aynı benim. Peki sen neler yapıyorsun ?