Ben yalnız olduğumu düşünüp metiyeler dizerken içimden, sen ses olup geliyorsun kulağıma Allah'ım. Bir an için kafama bir şeyler düşmüş gibi afallıyorum. Sırtımı yaslayıp duvara seni dinliyorum. Rüzgar olup dokunuyorsun, nefes olup giriyorsun ciğerlerime. Kirpik uçlarımdan dökülüyorsun, şakalarımdan akıyorsun. Tenimin tuzu fışkırıyor durmadan o da bunaltıyor beni. Bir an gücümü kaybediyorum sırtım kayıyor duvardan, yere oturuyorum. Bacaklarımı karnıma kadar çekmişken, dünyaya hiç gelmemiş olabilmeyi dilerdim. Hala nefes alıp verdiğimi fark ediyorum. Hala seni içimde hissedebiliyorum. Sana iyi ki varsın demeyeceğim çünkü buna ihtiyacın yok biliyorum. Hatta hiçbir şeye ihtiyacın yok biliyorum. Yalnızca aciz bir kız sana derdini döküyor bağışla. Gerçekten 'Bağışla'...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.