Çok güzelmiş gerçekten.. Birazdan yarın olur,
"Sonu gelmeyen bulanık bir pazar ikindisi; bütün yılları yeyip yutan, yıllardan oluşan bir ikindi"
2 Kasım 1921 Kafka, Günlükler
Açıklamaya çalışacak olursam, biz sadece şimdiki zamanın algısında yaşayabiliyoruz. Bir şehrin binalarına ait değilmiş izlenimini uyandıran son binası olmak da bir ayrıcalık gerektirir, bu bina kendisini diğerlerinden ayrı gösterir, nasıl olursa olsun.
Biz, geçmişin nostaljikliği ve geleceğin fütüristikliği arasında kararsız kalan üslup adındaki tahta kurtlarıyızdır. Niteliksiz Adam 1’de geçmiş ve gelecek, şimdiki zaman köprüsüyle insanın sürekli gidip geldiği bir tahta kurduna benzetilmişti.
Alıntıdaki diğer binalardan farklı son bina da, zamanların değişen ruhları içerisinde, aynı minvalde binaların da üsluplarının değişkenliği gibi insanı sürekli şimdiki zamanı, hep bugüne kadar yaşadıklarından ve gelecekte yaşanacak olanlardan farklı bir konuma kendi elleriyle koyma isteğinde bulunur.
Umarım anlaşılır olabilmişimdir...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.