Kimsenin beni duyamayacağı yerlerde haykırarak ağlıyordum.
Çatıya çıkıp doğruca Taubenmarkt’a bakıyordum. .
Hayatımda ilk kez kendimi öldürme fikri kafamda yer etmişti.
Durmadan kafamı uzatıyor ama gökyüzünü görünce geri sokuyordum; korkağın tekiydim. Sokağın ortasında iğrenç bir et yığını halinde yatmaya ve insanları tiksindirmeye niyetim yoktu.
Yaşamak zorundaydım ama sanırım bu imkânsızdı.