Mehmet hocam ben hiç bir kitabı bırakmak için okumam, hatta sıkılsam bile kitaba saygısızlık olmasın diye kendimi zorlarım. Yıllar yillar evvel okumaya başladiğim kitapti Budala. Başlangiçta keyifle okuyordum. O siralar rus klasiklerine düşkündüm ve büyük keyif aliyordum. Ama ne olduysa bu kitapta oldu ve belki de ilk defa ben okuduğum bir kitaptan sikildim ve okurken kendi kendime şunu söyledim.
Ömer bu saatten sonra sen bu kitabi okumak için değil bitirmek için okuyacaksin, çok sikildin kabul et, devam etmenin bi lüzumu yok diyen iç sesimi dinledim ve kitabin büyük bi kismini bitirmiş olmama rağmen biraktim. Çünkü kitap benim dünyamda bir sarmala girmişti ve yazara bu konuda içerlemiştim. Neden bu kadar uzattin Dostoyevski? Acaba o zamanlarda uzun romanlar yazmak daha çok mu prim getiriyordu, bilemeyeceğim.
Hocam çok uzattim farkindayim. Düşüncelerime tercüman oldunuz. Çok başarili bir inceleme olmuş. Kaleminiz hep açik olsun. Teşekkür ederim.