Cengiz Aytmatov, kimilerine göre 20. yüzyılın en büyük yazarlarından biridir ki bence de öyledir. Aytmatov, Sovyet toplumcu gerçekçiliğinin en önemli temsilcilerinden biri olarak birçok eserinde siyasi ve sistemsel eleştirilerde bulunmuştur. Elveda Gülsarı ise onun edebiyatının en güzel eseridir bence. Ekim Devrimine ve sonrasında gelen Sovyet rejimine oldukça bağlı Tanabay ile onun güzeller güzeli yorga atı Gülsarı'nın hayatıdır bu kitap. Dünya edebiyatında "Minor Edebiyat" kavramının en büyük birkaç temsilcisinden biri olan Aytmatov, bu eseride Tanabay gibi devrime sonuna kadar sadık bir insanın gün geçtikçe rejimden uzaklaşmasını ve Tanabay'ın hayatının bir at ömürlük kısmının hikayesini Rusça olarak yazıyor. Çünkü Rusça ile çok daha geniş kitlelere ulaşabilecek ve hem sanatını hem de eleştirilerini çok geniş kitlelere iletebilecektir.
Yıllar önce (sanırım ilkokulun ilk yılları, yani milattan önce) bir insan ile tilki arkadaş olabilir mi diye sormuştum teyzeme ve o da bana küçük prensi vermişti. Çok sevmiştim. Uzun yıllar sonra yine okumuştum ve yine sevmiştim. Ama Elveda Gülsarı'dan etkilenmiştim. Soyle düşünün; bir insanın hayatını anlatacaksınız. Ve bunun için belli bir zaman dilimine ıhtiyaç vardır. Zamanı ölçecek bir takvim ya da saate. Bu eserde zaman Gülsarı'nın hayatıdır. Zaman ölüme doğru ilerlemektir. Zaman geride iz bırakacak adımlar atabilmekte, anılar ve hatıralar biriktirmektir. Zamanın saat ya da takvimden öte birşey olduğunu bu kitapla anladım. Zaman bir ömürdür. Ve bu kitapta Tanabay'ın hayatının bir kesiti verilmiştir. Hayatının bu kesiti onun çok sevdiği, en güzel anılarını yaşarken yanında olan, mutluluğunun ve kederlerinin şahidi olan atı Gülsarı'nın tüm ömrüdür.
