Yine yazsam mı yazmasam mı diye çelişkiye düşüp, yazmaya karar verdiğim bir inceleme. Ve kitapta ne yazık ki pek beğenmediğim kitaplar arasına girdi. Bu kitabın arkasını okuduğumda ilgimi çekmesinin ilk nedeni, başkarakter kızın kör olmasıydı. Çünkü kör olmak benim en korktuğum şey ve yazarın Emma’nın duygularını tasvir edişini, onun neler hissettiğini ve olayları onun gözünden nasıl yansıttığını çok merak etmiştim. Kısaca Emma’nın bu korkutucu durumun üstesinden nasıl geldiğini merak etmiştim. Evet, kitaba başlama nedenim buydu. Kitaba başladığımda başları biraz yavaş ilerliyordu ve sıkıldım ki bu beni korkuttu çünkü kaç zamandır üst üste İnsana adeta havale geçirten kitaplar okuyordum. Neyse ki bu çok fazla havale geçirtmedi ve ilk yüz sayfadan sonra olaylar yavaş yavaş hız kazanmaya başladı ama ben yine de kitabı merak duygum olmadan, ilgisizce okudum. Bunun nedeni de şuydu. Olaylar hız kazanıyordu çünkü Emma kör olarak döndüğü eski okulunda yavaş yavaş insanlarla iletişime geçmeye çalışıyordu. Çünkü okul arkadaşı Claire’nin boğulmuş cesedi henüz yeni bulunmuştu ve ne polis ne de Claire’nin ailesi onlara gerçeği anlatıyordu. O da Claire’nin başına gelenleri konuşmak, gerçeğe ulaşmak için bir toplantı kulübü benzeri bir şey kurmaya karar verdi. Yakın çevreden davet etmeye başladı. Açıkçası bana bu toplantılar çok saçma geldi. Yani amacını anlamadım. Ki kimsenin adam gibi Claire hakkında konuştuğu falan da yoktu. Ne hakkında konuştuklarını bile hatırlamıyorum ama Claire’nin en yakın arkadaşı, “Bu onun özel hayatıydı, ona ait. İrdelemeyi ve sırlarını açığa çıkarmayı kesin.” Dediğinde kesinlikle yüzde bir milyon katıldım ona. Sizene yani, gerçekten. Çok saçmaydı. Eğer ki bu toplantılar da konuşulanlar daha edebi şeyler olsaydı, (örnek vermem gerekirse John Green’in karakterleri arasında geçen o konuşmalardan beklemiştim ama kesinlikle umduğumu bulamadım) belki o diyalogların güzelliği bu toplantıların saçmalığını örterdi. Bir diğer etkende karakter fazlalığıydı. Toplantılarda o kadar çok kişi vardı ki bir süre sonra isimleri, kişilikleri hayal etmeyi bırakıp sadece yazılan diyalogları okumaya başladım. Yani böyle yaptığımı kitabın sonunda Emma’nın öpüştüğü, çıktığı çocukların hiçbirini hatırlamadığımda fark ettim. Kitabın başlarında Zach denen bir salak vardı ve Emma onu seviyordu ve ben gözlerimi devirip, neden ki? Diye Emma’yı sorguluyordum. Daha sonra yazar, Emma’nın körler okulundayken Sebastian isimli bir çocukla yaşadığı bazı çok güzel sahneleri yazdı ve ben, “İşte bu! Sebastian!” diye düşündüm ve buralar kitabın sevdiğim ve ilgilice okuduğum bölümleriydi işte. Emma’nın onla olmasını istiyordum ama tabii bir yıl boyunca Emma onu hiç arayıp sormayınca Sebastian ile olma şeyleri de ortada kalmadı. Bu arada Emma artık Zach’i sevmiyor. Çünkü meğerse Zach, Logan ile yani Emma’nın en yakın arkadaşıyla çıkıyor ki burada Logan’a hiç sinirlenmedim. Duygularını incitmemek için Emma’ya söylemek isteyip de söyleyemediğini anlayabiliyordum çünkü. Sebastian umudu ortadan kalkınca zaten baya bir hayal kırıklığı yaşadım. Sonra zaten Emma isimlerini bile hatırlamadığım o iki çocukla görüştü. Yani biriyle sadece öpüşmüş diğeriyle çıkmaya başlamış, bir saçmalıklar demeti daha eklenmiş oldu yani sadece. Pek bir şey olmadı. Kısaca pek sevmediğim bir eser oldu işte. Sadece şu kısmın beni etkilediğini hatırlıyorum. Emma’nın kör olması ailesinin suçu değildi kesinlikle. Sadece olmuştu işte ama Emma bir yerde 'annemin bu kadar üzülmesini ve ağlamasını istemiyorum ama eğer üzgün olmasaydı da muhtemelen ona çok öfkelenirdim' demişti. Evet, bu bencillik ama bunun önüne geçebilecek birisi de yoktur sanırım. Burası fazlasıyla gerçek gibi hissettirdi ve bu yüzden de hoşuma gitti. Onun dışında, düşünüyorum ama sanırım ekleyebileceğim bir şey yok. Çerezlik kitap olduğunu da düşünmüyorum çünkü ben rs’deyken okusaydım muhtemelen beni kurtarmak yerine daha da batmama neden olurdu. Rs’deyken okumaya kalkışmayın.

KörRachel DeWoskin · Pegasus Yayınları · 201793 okunma

·

92 görüntüleme

Özlem

@onlyozlem ·

5yıl

ben de seninle aynı nedenden dolayı okumak istemiştim ama yorumundan sonra kendimi hazır hissetmiyorum :/

summer

@eeyoeyo ·

5yıl

yani çok merak ediyorsan oku ama beklediğin o şeyi bulamayacaksın bu kitapta ne yazık ki.....yorum yazmamin bir diğer nedeni de buydu, insanları kurtarmak dhsjfh

2 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

summer