Örneğin "iyi öğretmenler"i ele alalım. Soru sormamıza izin verirlerdi. Bunu yapmak çok kolaymış gibi! Parmağını kaldırdığın an bütün başlar sana döner ve herkes, biraz kalın kafalı olduğunu anlayıverir; parmak kaldırmak yüreklilik ister. Anlayamadığını bir kez, iki kez itiraf edersin. Ya sonra? Üçüncüsünde herkes sıkılmaya başlar, dördüncüsünde de kızmaya. Öğretmen konuyu tekrar tekrar anlatırken daha önce konuyu anlamış olanlar zaman kaybederler. Oysa, iyi öğrenciler soru sorduğunda bu davranışları terbiyesizlik sayılmaz. Sen de öğretmeni onlarla baş başa bırakır, sıkıntıya katlanamayacağın için boşverirsin, anlamış gibi yaparsın, kopya çekersin, öğretmenin not defterini araklayıp notlarını düzeltirsin. Bütün bunlar kötü davranışlar mı?
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.