"şarkı söyle, söyleyebiliyorsan, daha yüksek sesle söyle ;eğer yapamıyorsan - şapkanı çıkar, kafanı kaldırıp yıldızlara gülümse. Onlar hepsi seni seyrediyorlar, ancak seni. Yıldızların yaptığı ancak sevilen insanlara bakmak, bu yüzden onlar güzeller. Sen aşıksın, öyle değil mi Andrey Petroviç? Bana cevap vermiyorsun... Neden cevap vermiyorsun? diye sordu Şubin. Kendini mutlu hissediyorsun, sus sus! Ben konuşuyorum çünkü ben zavallıyım, sevilmeyen, hokkabazım, artistim, soytarıyım ;ama sevildiğimi bilseydim bu yıldızların, bu elmasların altında nasıl da sessiz sevinçleri içerdim bu gece tatlılığında! Bersenev, mutlu musun?
Sayfa 34 - İlyaKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.