Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal KarıncaYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 201710,2bin okunma
Yanılmıyorsam ilk defa Yaşar Kemal incelemesine yorum yapıyorum sitede. Yazarla henüz tanışmadığım için çok fazla fikir sahibi değilim ama en çok okuduğum incelemelerin sahibi de Yaşar Kemal olduğu için buradan cüret alarak bir kaç şey söylemek istiyorum.
Yazarın, okurlar üzerinde bıraktığı tesire bakacak olursak, bir yazar olarak durması gereken en doğru yerde durmuş. Yani ezenin değil, ezilenin yanında... Ne güzel. Buna sözüm yok. Ama yazar, garibin hakkını ararken, acaba garibin ekmeğini mi yiyordu? Toplumun muzdarip olduğu sorunlardan, bir yazar olarak faydalanmış olabilir mi? Toplumsal Gerçekçilere karşı ufacık bir ön yargım var bu yüzden. İşleri gerçekten edebiyat yapmak mı yoksa toplumun sorunlarını kendi güçlerince çözmeye çalışmak mı? Edebiyatlarına bir şey diyemem ama sorunları, yazdıklarıyla çözebileceklerine inanmıyorum. Çünkü onlar, toplumsal sorunları gözümüze sokarlar da ne yapıp, ne yapmamamızı söylemezler. Hâlbuki sorunlar fikirlerle çözülür, sorunlara ayna tutmakla değil. Yaşar Kemal de garibana, ne kadar garip olduğunu gösterdi fakat çözüme giden yolu gösterdi mi bilmiyorum? Halkın sorunlarıyla, burjuva tarafında inşa ettiği tahttan halkın acılarını paylaşan şeyler yazmak, ne bileyim...
Bu okunası, güzel inceleme için elinize sağlık. :)
Dedikleriniz için teşekkür ederim Rahime Hanım fakat Yaşar Kemal ve onun hayatı hakkında yorum yapabilmek için daha çok yol almam lazım. Daha kendisine ait okuduğum ilk kitap zaten, bu yüzden bilmediğim bir konuyla ilgili bir şey söyleyemem şu seviyede. Toplumsal gerçekçi türe de uzak sayılırım. Hani Orhan Kemal de okumuştum ama onun da sadece 1 kitabını okudum.
Toplumsal gerçeklikte gerek yazar gerekse de sanatçı toplumsal bir varlık olarak görülüyor, bu yüzden Orwell, Huxley, Hugo, Günday hatta Dostoyevski'nin bile yazdıkları kendilerini toplumun bir parçası olarak gördükleri için bu türe ufaktan dokunuyor. Kendisi hakkında yorum yapamıyorum çünkü dediğim gibi 1 kitabını okumayla herhangi bir yazar hakkında bir şey diyemiyorum. Fakat yukarıda ismini yazdığım ve toplumsal gerçeklere orasından burasından dokunan yazarlar sayesinde pek çok kişinin düşünsel dünyası kalıcı bir şekilde değişebiliyor. Yani, edebiyat da aslında sorunların fikirle çözülmesine somut bir örnek değil midir? Misal olarak ben okuduğum birkaç kitaptan sonra beni somut olarak değiştiren adımlar atmaya başladım. Aslında somutluklara giden adımlar soyut gibi görünen düşüncelerden başlar.
Sorduğunuz sorular sadece Yaşar Kemal'e yöneltilecek sorular değil bu yüzden de, yukarıda yazdığım yazarlara hatta bizzat Doğu Yakası'ndaki insanların açlığını yaşamak için onların tebdil-i kıyafetine girip açlık yaşayan Jack London'a bile yöneltilecek sorular. Üstünde çok konuşulması ve araştırılması gerek. :)
7 sonraki yanıtı göster
Sona doğru mürekkep bitti galiba ben tamamlayım:
"YERYÜZÜNÜN BÜTÜN KARINCALARI BİRLEŞİNİZ!"
Eline sağlık güzel bir yazı olmuş. Şahane bir eser. Dönemin devlet erkanı olayı anlamamış olsa gerek ki kitap banlanmamış :) neyse, ziyadesini pazara saklayalım :)
Sonundaki detayı fark ettiğine sevindim Yasin. :) Devlet erkanı kitap okuyor olsaydı zaten bu kitap ve benzerleri de önümüzde olamazdı, o yüzden hiçbir zaman gerçekleşmeyecek bir durum bu. Bu sefer geliyorsun kesin umarım?
4 sonraki yanıtı göster
Sondan ikinci paragraf :) favori :)
Üstelik güldürdün :)
Hepimiz filiz yahu :) öyle dediler ,demediler mi ? Kaşınmak fiilinden nefret ettiren kitap olarak aklımda :) emeğine sağlık :) Toplantıda görüşürüz :))
Her karınca bir fildir ama Ebru İnce bir tanedir. Toplantıda görüşmek üzere abla. :))
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Çok güzel bir yazı olmuş
Nasıl okuyacağız yaa
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.